- Να αδικούνται και να δυστυχούν χιλιάδες ανθρώπινες ψυχές που κατέληξαν στην Ελλάδα ελπίζοντας για μια καλύτερη ζωή αλλά κυρίως
- Να αποδεικνύεται ότι αδυνατεί να προστατεύσει εκατομμύρια Ελλήνων που βλέπουν τους όρους διαβίωσής τους να χειροτερεύουν μέρα την ημέρα και να μεταβάλλονται σε «απόβλητους» και καταδιωκόμενους στην ίδια τους την πατρίδα, την πόλη, τη γειτονιά, το σπίτι.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατοι. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».
Κ. Τσουκαλάς
« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.
Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011
Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΥ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011
Η ΝΕΑ ΠΟΛΗ
Του Γιώργου Χρονά
Μια νέα πόλη γεννήθηκε και την βαδίζω. Την βλέπω. Νύχτα μέρα. Νεκρικά στεφάνια στέκουν σε κάθε γωνία. Τα Ενοικιάζεται - Πωλείται, κυριαρχούν.
Ολοι οι τοίχοι, έως τα 2 μέτρα, με γκράφιτι και συνθήματα. Σπασμένα όλα τα κουτιά της κοινής ωφέλειας. Οι κολόνες της ΔΕΗ ξεκοιλιασμένες. Τα οργισμένα παιδιά δεν ξέρουν αν έχει ρεύμα το σίδερο στα χέρια της μητέρας τους στην κουζίνα. Αν μπορεί να σιδερώσει τα παντελόνια. Τα πουκάμισα. Σταθερά μεγάφωνα στις κολόνες στέκουν βουβά κι άλλοτε μας ξεκουφαίνουν. Τα αγάλματα, τα μάρμαρα στα σκαλιά, στη βάση του κουλουροπώλη, στην είσοδο του μετρό σπασμένα. Οι μαρμαρωμένες κουκουβάγιες, στις κολόνες της Ακαδημίας, απουσιάζουν στον κλεφτοπόλεμο με την αστυνομία.
Και μέσα σ' αυτό το σκηνικό, τα νερά του Συντάγματος. Τα κυλιόμενα νερά στα σιντριβάνια στέκουν νεκρά. Σβηστά. Το νερό έπαψε να επιστρέφει στον τρόπο της τεχνητής του ροής.
Κι αν βαδίσεις, ξένε, προς την Ομόνοια, στα γύρω στενά, πλήθη στοιβάζονται όπως στην προκομμουνιστική Κίνα - επί Αγγλων. Η Μικρή Επίδαυρος της στοιχειωμένης Πλατείας, τα σκαλιά της, με θεατές και πρωταγωνιστές, να εναλλάσσονται. Η άλλοτε δοξασμένη, λαϊκή πλατεία, νεκρή. Περνούν σκιές με κουβέρτες που μοιάζουν με σάβανα. Πουκάμισα με σφουγγαρόπανα. Παντελόνια με λάσπη. Διαλυμένα σώματα ανδρών και γυναικών σε δρόμους, πεζοδρόμια.
Το «Νέον», κλειστόν. Το παγωτατζίδικο απέναντι, κλειστόν. Ο φούρνος Κατσέλη, το Goodys, το ίδιο. Το δύο λαμπρά ξενοδοχεία της πλατείας, κλειστά.
Μια σάλπιγγα ηχεί. Και κανείς δεν ακούει.
Η πόλις κοιμάται. Βυθίζεται κάθε μέρα και πιο βαθιά. Και σωπαίνει.
Η ΑΓΡΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
- Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν υπάλληλος του ΟΟΣΑ στο Παρίσι επί εφτά χρόνια.
- Η Παναρίτη, αυτή η παντελώς άγνωστη και εξτρεμιστικά νεοφιλελεύθερη οικονομική σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου που την τοποθέτησε βουλευτή επικρατείας χωρίς καν να γνωρίζονται(!), ήταν υπάλληλος του ΔΝΤ πριν μας την φέρουν.
- Ο Χριστοδούλου, ο υπεύθυνος του δημόσιου χρέους, ήταν υπάλληλος της Γκόλντμαν Ζαξ.