Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατοι. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».

Κ. Τσουκαλάς

« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.

C. Tsoukalas

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΝΔ;

Από τον λόγο του Α. Σαμαρά στο Βελλίδειο στην Θεσσαλονίκη «Η Αριστερά νομίζει ότι έχει το αποκλειστικό προνόμιο να κρίνει, λες και είναι αλάνθαστη. Ε, λοιπόν, δεν έχει το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας. Κοινωνική ευαισθησία έχουμε κι εμείς. Από το 1981 παραιτηθήκαμε σταδιακά από τη μάχη των ιδεών. Το χώρο της Διανόησης τον μονοπωλούσε η Αριστερά και η Κεντροαριστερά. »Σε μια χώρα που έβγαλε ένα Σεφέρη κι έναν Ελύτη, έναν Παναγιώτη Κανελλόπουλο κι έναν Τσάτσο, υπήρχε για χρόνια μόνο η Αριστερή διανόηση. Αυτή δημιουργούσε τα πρότυπα του "σωστού" και του "λάθους", του "προοδευτικού" και του "αντιδραστικού", της "αυθεντικής" ανάγνωσης της Ιστορίας… Εμείς ήμασταν απόντες. »Μας υποχρέωναν να απολογούμαστε. Μας απαγόρευαν να είμαστε υπερήφανοι για την Ιστορία μας, για τις ιδέες μας, για τους ηγέτες μας, για την παράταξή μας. Αυτή η σιωπή μάς είχε περιχαρακώσει. Αυτή έδιωχνε τον κόσμο. Δεν μπορείς να κερδίζεις με τη Σιωπή σου. Μόνο με το Λόγο σου μπορείς να κερδίσεις. Αλλά και μέσα στο ίδιο μας το κόμμα, θα βάλουμε στο περιθώριο το φόβο των μηχανισμών. Θέλουμε ένα κόμμα ελευθέρων ανθρώπων. Όχι ένα κόμμα ανεξέλεγκτων μηχανισμών, εσωτερικών "κυκλωμάτων" και φοβισμένων στελεχών και μελών. Αυτά τελείωσαν!».
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)