Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατοι. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».

Κ
. Τσουκαλάς

« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.

C. Tsoukalas




Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3zRNSG_4myncACEgQGgNExBpHjLq1Ev9JBwQKuYIOSzjQV8Bz42Oc4wXVTA05_GlROSlb2OpzhCeJvgKl706wUSH0S0Klqzeq1E4_WHUwqDpV1PxZVflNtu2GDhYIMDMldUIzrR5cXMw/s1600/10+%CE%A0%CE%A1%CE%95%CE%A0%CE%95%CE%99+%CE%9D%CE%91+%CE%A5%CE%99%CE%9F%CE%98%CE%95%CE%A4%CE%97%CE%A3%CE%9F%CE%A5%CE%9C%CE%95.jpg

Αναρτήθηκε από http://www.ediktyo.gr/
Ο Έλληνας, τα τελευταία 30 χρόνια έχει υποστεί μια τρομακτική μετάλλαξη. Έχει χάσει την δυνατότητα ανεξάρτητης σκέψης. Οτιδήποτε μπορεί να σκέπτεται ή να λέει, πρέπει να έχει την σφραγίδα έγκρισης του συστημικού μοντέλου εξουσίας. Για να κάνει το οτιδήποτε πρέπει να έχει την σιγουριά ότι είναι αποδεκτό από ένα τουλάχιστον κομμάτι του πληθυσμού. Πώς μπορούμε να το πολεμήσουμε αυτό, ειδικά όταν μια μεγάλη πλειοψηφία του υποκειμένου μας, απαξιωτικά αντιμετωπίζει τις “μάζες”, με βάση μια φεουδαρχική λογική; Δεν μπορούμε. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε έναν εναλλακτικό τρόπο κοινωνικού γίγνεσθαι, έτσι ώστε αυτοί που διστάζουν να συμπεριφερθούν ελεύθερα λόγω της κοινωνικής απομόνωσης, να έχουν αυτή την εναλλακτική. Πρέπει να μεταμορφωθούμε στους “κλέφτες” του νέου αιώνα. Φυσικά δεν μπορούμε να πάρουμε τα βουνά. Μπορούμε όμως να αρνηθούμε να είμαστε αντικείμενα του συστημικού τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς. Σημασία έχει ότι αρκεί ένας, για να απελευθερώσει, έστω και για λίγο τον πραγματικό εαυτό πρώτα τον δικό του, και έπειτα των διπλανών του. Εμείς είναι μετά που πρέπει να φροντίσουμε, αντί να υπάρχει “ένας” να υπάρχει μια εναλλακτική κοινωνική ομάδα, που θα μπορεί ο καθένας να πλησιάσει, ώστε να νιώσει ελεύθερος έστω και για λίγο. Και η Ελευθερία, είναι εθιστική. Εθιστική έτσι ώστε, αυτός που θα την γευτεί μία φορά, δύο φορές, να θέλει να την ξαναζήσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου