Είναι αναμφισβήτητο γεγονός πια, ότι σε όλο το δυτικό κόσμο η μεγάλη μάζα των διανοουμένων είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτημένη από το κεφάλαιο ή από την εξουσία. Οι μηχανισμοί είναι γνωστότατοι. Η εύνοια, η συμμετοχή σε " ερευνητικά προγράμματα " που συνδέονται με την παραγωγή, η παροχή υπηρεσιών με την τυπική ιδιότητα του συμβούλου, του τεχνοκράτη, του εμπειρογνώμονα ή ακόμα και του «γκουρού», κατέστησαν την διανόηση «επάγγελμα»...».

Κ
. Τσουκαλάς

« It is now an undeniable fact that throughout the western world the intellectuals are strongly dependent on the capital and the «power». The mechanisms are well known. These are the favouritism, the participation in «research projects» associated with the production, the status of consultant, the technocrat, the expert, or even the «gurus».All these have made the intellectuals a professional cast of people in the service of political, economical and social elites.

C. Tsoukalas




Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

ΜΙΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΟΥ Ν.ΖΕΡΒΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ

(Στρατηγού Ναπ. Ζέρβα, «Τα απόρρητα έγγραφά μου, (μέρος Β), Γοργοπόταμος», εφημ. ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 23/12/1949, σελ. 4.

Το πρωινό της 14ης Νοεμβρίου 1942 ο Ζέρβας συναντήθηκε με τον Βελουχιώτη στην Βινιάνη. Η δυσπιστία μεταξύ των δύο καπετάνιων ήταν διάχυτη και έγινε βαθύτερη το επόμενο πρωινό όταν έφθασαν όλοι μαζί στο χωριό Κολοκυθιά. Οι εδεσίτες είχαν συλλάβει κάποιον ονομαζόμενο Νικόλαος Καλαμπούρα 25 ετών για να τον δικάσουν επί προδοσία.Η δίκη έγινε στο συγκεκριμένο χωριό από έκτακτο στρατοδικείο του ΕΔΕΣ και ο Καλαμπούρας κατεδικάσθηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού. Η εκτέλεση θα γινόταν από τους άνδρες του ΕΛΑΣ κατά απαίτηση του Βελουχιώτη. Λίγο πριν του περάσουν την θηλιά όρμισε πάνω του κάποιος ελασίτης ονόματι καπετάν Θάνος, τον δάγκωσε και του έκοψε την μισή μύτη. Ο κατάδικος ούρλιαζε, ο Βελουχιώτης μειδιούσε ενώ οι «ελασίτες γελούσαν και χοροπηδούσαν σαν κανίβαλοι» . Οι εδεσίτες πάγωσαν από την αγριότητα του περιστατικού και έμειναν αποσβολωμένοι στις θέσεις τους. Ο Ζέρβας απευθύνθηκε στον Βελουχιώτη και είπε: «Τι είναι αυτά Άρη ;Αννθρωποφάγοι γίναμε; ». Ο Άρης γελούσε ενώ ο δράστης του είπε; «Πως κάνεις έτσι ούτε ένα αστείο δεν δέχεσαι»; Κατόπιν τον ρώτησε αν θα γινόταν αντάρτης εάν του χάριζαν την ζωή. Ο κατάδικος έγνεψε καταφατικά και του έβαλε ένα τσιγάρο στο στόμα λέγοντας του «να σου δώσω και φωτιά», και του δαγκώνει το αυτί κόβοντας του. Έξαλλος ο Ζέρβας διέταξε τον απαγχονισμό, ενώ ο καπετάν Θάνος άρχισε να μαχαιρώνει το άψυχο σώμα. Ο Άρης είχε πέσει στο έδαφος ξεκαρδισμένος στα γέλια και μετά κόπου πείσθηκε να ταφεί το πτώμα μετά από παρέμβαση του υψηλόβαθμου εδεσίτη Ιωάννη Παπαδάκη. Το περιστατικό σόκαρε τον Γουντχάους, ο οποίος έκτακτε υποστήριξε τον Ζέρβα.

Στις 27 Νοεμβρίου μετά την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου, οι εδεσίτες είχαν μαζί τους ένα Ιταλό αιχμάλωτο που συνέλλαβαν κατά την διάρκεια της επιχείρησης ονόματι Τζιοβάνι Κρατσιάνι. Σε ένα υδροπρίονο οι ελασίτες άρπαξαν τον Ιταλό, τον γύμνωσαν μέχρι τα εσώρουχα και τον έσερναν μαζί τους ξυπόλητο. Το δριμύ ψύχος και το δύσβατο του εδάφους καθιστούσαν την πορεία του μαρτυρική…

Στην καταβόθρα ο Βελουχιώτης δήλωσε στον Mayers και Goodhouse ότι θα τον εκτελούσε, προκαλώντας την έντονη αντίδραση και αηδία των τελευταίων. Τελικά ο Mayers εκάμφθει και ο Ιταλός εκτελέστηκε. Ο Βελουχιώτης διέταξε ένα νεαρό τσοπανόπουλο 16 ετών να εκτελέσει την διαταγή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου