Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ

Βασίλης Κόντης, Σπυρίδων Σφέτας. «ΕμφύλιοςΠόλεμος, Εγγραφα από τα Γιουγκοσλαβικά και Βουλγαρικά αρχεία», Εκδόσεις παρτηρητής, Θεσσαλονίκη 2000 Στην Πέμπτη ολομέλεια στις 30-31 Ιανουαρίου 1949 στην Αλβανία, το ΚΚΕ ανεγνώρισε το δικαίωμα του «Μακεδονικού λαού» για «εθνική αποκατάσταση και αυτοδιάθεση». Στις 3 Φεβρουαρίου η δεύτερη ολομέλεια του κεντρικού συμβουλίου του NOF ανακοίνωσε την σύγκληση το Μάρτιο του 1949 του δεύτέρου συνεδρίου του NOF , που θα επισημοποιούσε τη νέα γραμμή στο Μακεδονικό:« Ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο Μακεδονικό κράτος, μέσα στην λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών». Αναμφισβήτητα η νέα θέση του ΚΚΕ στο Μακεδονικό είχε αντι-γιουγκοσλαβική αιχμή, δεν υπάρχουν όμως μέχρι σήμερα στοιχεία για να αποδειχτεί ότι η απόφαση λήφθηκε μετά από εντολή της Μόσχας. Η θέση για την αυτοδιάθεση του Μακεδονικού λαού είχε μία ερμηνευτική πολυσημία και θα μπορούσε να γίνει αποδεκτή. Η θέση όμως για ενιαίο και ανεξάρτητο Μακεδονικό κράτος προκάλεσε σύγχυση στην Σόφια κι το Βελιγράδι και φυσικά στην Αθήνα, όπου το ΚΚΕ καταγγέλθηκε ως κόμμα προδοτικό. Για το λόγο αυτό η Μόσχα κάλεσε τον Ζαχαριάδη να αποφύγει την συζήτηση τέτοιων ζητημάτων στο δεύτερο συνέδριο του NOF (25-26 Μαρτίου 1949), στο οποίο βέβαια επανελήφθη η απόφαση της Πέμπτης Ολομέλειας για την αυτοδιάθεση του «μακεδονικού λαού».

Σε πολλά από τα έγγραφα που δημοσιεύονται διατυπώνονται τα αιτήματα του ΚΚΕ προς τη Γιουγκοσλαβία Βουλγαρία και τη Σοβιετική Ένωση για βοήθεια κατά τα έτη 1946-1948. Βέβαια για πρώτη φορά γνωρίζουμε τον όγκο της στρατιωτικής βοήθειας που στάλθηκε από την Γιουγκοσλαβία και τη Σοβιετική Ένωση από τον Οκτώβριο του 1946 μέχρι το τέλος του 1947, τη βοήθεια της Γιουγκοσλαβίας κατά το 1948, μέρος της χρηματικής βοήθειας από τη Βουλγαρία και τη Σοβιετική Ένωση κατά το 1945-47 και τη βοήθεια της Ρουμανίας και Ουγγαρίας κατά το 1948. Η Βουλγαρία κατά το 1948 δεν παρείχε αξιόλογη στρατιωτική υποστήριξη στον ΔΣΕ. Βοήθεια από την Βουλγαρία, πάντα με σοβιετική έγκριση, άρχισε να καταφθάνει κυρίως από το 1948. Τον Σεπτέμβριο του 1947το ΚΚΕ προσπάθησε να υλοποιήσει τα σχέδια που είχε υιοθετήσει τους προηγούμενους μήνες. Η Τρίτη Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου στη Γιουγκοσλαβία, διαπίστωσε ότι είχαν ωριμάσει οι συνθήκες για την δημιουργία «ελεύθερης δημοκρατικής» περιοχής με τη δική της κυβέρνηση και αποφάσισε να μεταφέρει αποφασιστικά το κέντρο βάρους όλης της κομματικής δουλειάς στο πολεμικό τομέα για να ανυψώσει τον ΔΣΕ σε εκείνη την δύναμη που το συντομότερο δυνατό θα οδηγούς στην δημιουργία της «Ελεύθερης Ελλάδος». Μετά την πτώση του κομμουνισμού δημιουργήθηκαν ευνοϊκές συνθήκες για μία νηφάλια προσέγγιση των γεγονότων του εμφυλίου, δεδομένου ότι και το πολιτικό κλίμα αμβλύνθηκε σημαντικά και τα σχετικά αρχεία έγιναν προσιτά.

Στην παρούσα έκδοση δημοσιεύονται έγγραφα από τα αρχεία της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας, χωρών που είχαν άμεση εμπλοκή στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο. Στο παράρτημα παρατίθενται και μερικά ρωσικά έγγραφα.

Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Οι δολοφόνοι του αριστερού παρακράτους του Indymedia που ως γνωστόν έχουν εγκαταστήσει τον server της καλοπληρωμένης ιστοσελίδας τους στην σχολή χημικών μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνίου, ( τον λειτουργούν δύο «καθηγητές» και πέντε «φοιτητές»), με την ανοχή του των πρυτανικών αρχών, της δικαστικής εξουσίας και της ανίκανης πολιτείας, στις 24-12-2009 με υβριστική και χυδαία ανάρτηση ζητούν να «απαλαγεί από τα καθηκοντά του ο «πεπλανηθείς» πρώην σύντροφος τους υπουργός «Προστασίας» του Πολίτη» κ. Χρυοχοίδης. Εύλογα διερωτώνται οι πολίτες τι είδους προστασία θα μπορούσε να τους προσφέρει ένας πρώην και νυν «σύντροφος», που σήμερα δυστυχώς είναι υπουργός «Προστασίας» του Πολίτη;

Μπορεί άργε ό λύκος να φυλάξει τα πρόβατα;

ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΟΝ ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ ΟΙ ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ ΧΟΡΗΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΛΗΔΕΣ ΑΛΛΟΕΘΝΕΙΣ

Ο δικτυακός τόπος «Ελληνική Αφύπνιση, http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2009/12/blog-post_5790.html, σε σημερινή ανάρτηση του επισημαίνει ευστόχως το έγκλημα της εθνοκτονίας το οποίοι επιχειρούν οι πολιτικοί στην πατρίδα μας με αιχμή του δόρατος τους γραικύλους του ΠΑΣΟΚ με την απόδοση ιθαγένειας κι όχι υπηκοότητας όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη σε όλους τους αλλοεθνείς επυλίδες, κυρίως μουσουλμάνους. Ο στόχος των γραικύλων που ψήφισε ο λοβοτομημένος Ελληνικός λαός είναι προφανής: Η ολοκληρωτική εξαφάνιση του Ελληνικού Έθνους και η αποκοπή κάθε σχέσης αίματος, παράδοσης και συνέχειας με το παρελθόν μας. «Μας προξένησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια λεπτομέρεια που δεν σχολιάστηκε από πολλούς σε ότι αφορά τις βλέψεις του ΠΑΣΟΚ για απόδοση ιθαγένειας στους (λαθρο) μετανάστες…! Γνωρίζαμε μέχρι τώρα ότι όταν ένα παιδί μεταναστών γεννηθεί για παράδειγμα …στην Γερμανία, αποκτά την Γερμανική υπηκοότητα..! Εδώ εμείς, σύμφωνα με το εθνοκτόνο σχέδιο του κ. Παπανδρέου θα δώσουμε την Ελληνική ιθαγένεια… Κανείς λοιπόν στα «έγκυρα» και «έγκριτα» Μ.Μ.Ε δεν στάθηκε σε αυτήν την… λεπτομέρεια, η οποία όμως είναι ταυτόχρονα και επικίνδυνη και ύποπτη…! Για ποιόν λόγο ο Πρωθυπουργός της χώρας θα δίνει την Ελληνική ιθαγένεια και όχι την Ελληνική υπηκοότητα στους ανθρώπους αυτούς; Γνωρίζει ποια είναι η διαφορά μεταξύ των 2 αυτών όρων; Εμείς καλοπροαίρετα θα θεωρήσουμε πως δεν γνωρίζει την διαφορά. Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά και με απλά λόγια την διαφορά έτσι όπως την εντοπίσαμε σε ένα απλό λεξικό στο διαδίκτυο. Υπηκοότητα: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη ενός κράτους με το κράτος αυτό! Ιθαγένεια: ο νομικός και πολιτικός δεσμός που συνδέει το άτομο ως πολίτη με το κράτος στο οποίο ανήκει! Συνειδητοποιείτε συνέλληνες την διαφορά μεταξύ των 2 όρων; Στην υπηκοότητα έχουμε να κάνουμε απλά με τον πολιτικό δεσμό ανάμεσα στον πολίτη και το κράτος, ενώ στην ιθαγένεια έχουμε να κάνουμε με τον πολιτικό δεσμό ανάμεσα στον πολίτη και το κράτος στο οποίο αυτός ανήκει!! Δηλαδή το κράτος του, την πατρίδα του. Ιθαγενείς είμαστε εμείς οι Έλληνες στην πατρίδα μας δηλαδή!! Εδώ που είναι οι ρίζες μας!! Με το να δώσει λοιπόν ο αξιότιμος Πρωθυπουργός την Ελληνική Ιθαγένεια και όχι την Υπηκοότητα τους κάνει σαν εμάς!! Αφού περάσει λοιπόν το νομοσχέδιο, το οποίο δεν θα το επιτρέψουμε, η γη η Ελληνική θα τους ανήκει δικαιωματικά καθώς θα είναι Ιθαγενείς!!! Δεν θα έχουν μόνο την υπηκοότητα αλλά και κάτι παραπάνω! Η επεξήγηση του όρου είναι ξεκάθαρη! Θα τους ανήκει η γη μας. Η γη των προγόνων μας! Θα τους ανήκει η χώρα μας! Το ερώτημα είναι για ποιόν λόγο ενώ σε όλη την Ευρώπη έχουμε απόδοση υπηκοότητας …εμείς είμαστε τόσο γενναιόδωροι και δίνουμε Ιθαγένεια;;; Αφυπνισθείτε Έλληνες! Δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε σε καμία περίπτωση! Η γη αυτή ανήκει στους Έλληνες! Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες. Ξεσηκωθείτε και αντιδράστε καθώς αν περάσει η εθνοκτόνος σκέψη του ΠΑΣΟΚ η γη αυτή θα ανήκει και στους μετανάστες, που θα είναι Έλληνες Ιθαγενείς και όχι απλά Έλληνες υπήκοοι. Αφυπνισθείτε επιτέλους Έλληνες! ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ!

ΕΛΑΥΘΕΡΑ ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ κ.ΒΟΥΓΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ-ΒΟΛΕΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΨΑΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Συνελήφθησαν 125 αλλοδαποί διαφόρων εθνικοτήτων σε σύνολο 806 συλλήψεων στα επεισόδια της Κυριακής 6 Δεκεμβρίου. Οι συλληφθέντες κατά εθνικότητα είναι: ΑΛΒΑΝΟΙ 52, ΑΓΓΛΟΙ 4, ΑΦΓΑΝΟΙ 2, ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ 3, ΓΑΛΛΟΙ 5, ΙΤΑΛΟΙ 9, ΓΕΩΡΓΙΑΝΟΙ 5, ΛΕΤΟΝΟΙ 5, ΟΛΛΑΝΔΟΙ 4, ΠΟΛΩΝΟΙ 5.

Ταυτόχρονα ο κ. Βούγιας έδωσε εντολή να απελευθερωθεί ο γιος του βουλευτή-βολευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κουράκη, όπως και οι γιοι διαφόρων επωνύμων που συνελήφθησαν στα επεισόδια μαζί με τους αλλοδαπούς να καίνε και να λεηλατούν την Αθήνα.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ

Η εφημερίδα «Εθνος» με δημοσίευμα της αναφέρεται στην πρόθεση του ΠΑΣΟΚ για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, που αν συμβεί θα επιτρέψει την εκπροσώπιση μεταναστών και μειονοτήτων στην Βουλή. Το δημοσίευμα αναφέρει: Ετοιμη να γυρίσει σελίδα στον εκλογικό νόμο είναι η κυβέρνηση, καθώς έχει πλέον στα χέρια της τις βασικές αρχές και την κατανομή των εδρών με βάση το νέο σύστημα που ακολουθεί το γερμανικό. Ο δεκάλογος των αλλαγών που αποφασίστηκε να προωθηθούν έχει ως εξής: - Σταυρός προτίμησης τέλος! - Οι 180 από τους 300 της Βουλής θα εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες, με τους εκλογείς να επιλέγουν μονάχα κόμμα, και οι υπόλοιποι 120 σε λίστες των περιφερειών. - Οι περιφέρειες θα είναι 15 ή 11, καθώς υπάρχει σενάριο αλλαγής της διοικητικής διαίρεσης της χώρας. - Ο πήχης της αυτοδυναμίας τοποθετείται στο 40,20%. - Αποσυνδέεται η αυτοδυναμία από το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής. - Διατηρείται η αναλογικότητα του νόμου Σκανδαλίδη. - Το πρώτο κόμμα θα πριμοδοτείται με 40 έδρες. - Παρέχεται η δυνατότητα κατάργησης ή μείωσης του ορίου 3%, χωρίς να διακινδυνεύεται η αυτοδυναμία. Κόμμα που κερδίζει μονοεδρική θα την παίρνει, έστω και αν δεν πιάνει το όριο του 3% (στην περίπτωση που διατηρηθεί). Η αλλαγή αυτή είναι προφανές ότι ανοίγει τον δρόμο για την αυτόνομη κάθοδο στον πολιτικό στίβο μειονοτικών κομμάτων. - Οι καινούργιες μονοεδρικές περιφέρειες δεν θα παραβιάσουν τα όρια των σημερινών νομών. Κατά πάσα πιθανότητα οι βουλευτές Επικρατείας θα ενταχθούν στις περιφέρειες. Εκεί μπορεί να προβλεφθούν και θέσεις για τους Ελληνες του εξωτερικού. - Στις μονοεδρικές θα υπάρχει ένας τακτικός και ένας αναπληρωματικός υποψήφιος από κάθε κόμμα. Ο τακτικός θα έχει τη δυνατότητα να είναι και στη λίστα της περιφέρειας. Ο αναπληρωματικός θα αναμένει την παραίτηση, τον... θάνατο του τακτικού βουλευτή ή τις επόμενες εκλογές για να μπει στη Βουλή ως τακτικός. Επειτα από δεκάδες σενάρια και επεξεργασίες, η επιστημονική επιτροπή για τον εκλογικό νόμο που συνέστησε ο Γ. Ραγκούσης είναι ένα βήμα πριν από το να ολοκληρώσει το έργο της. Αφού κλείδωσαν τις βασικές αρχές του νέου συστήματος, κατέληξαν και στον καταμερισμό των εδρών. Το «Εθνος» αποκαλύπτει σήμερα τις μονοεδρικές που θα δημιουργηθούν σε κάθε νομό, καθώς και τις έδρες που θα μοιράζονται στις 15 ή 11 περιφέρειες, ανάλογα με το σενάριο που θα προωθηθεί προς ψήφιση στη Βουλή (πίνακας 1 και 2). Παραθέτει, ακόμη, και την κατανομή των εδρών, όπως θα γινόταν αν ίσχυε στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου ο νέος νόμος (πίνακας 3). Η αρμόδια επιτροπή (Ν. Αλιβιζάτος, Θ. Διαμαντόπουλος, Σ. Δώδος, Η. Νικολακόπουλος, Λ. Παπαδοπούλου, Φ. Σπυρόπουλος), από κοινού με τους Γ. Σωτηρέλη και Θ. Χατζηπαντελή της επιτροπής για τη διοικητική μεταρρύθμιση, αντιστάθηκε στις πιέσεις για ολιγοεδρικές περιφέρειες και προτείνει το σπάσιμο όλων των περιφερειών σε μονοεδρικές. Ενδεικτικά μπορεί να αναφερθεί η περίπτωση της Αθήνας που θα διαιρεθεί σε 36 μονοεδρικές, της Θεσσαλονίκης που θα σπάσει σε 14 και του Πειραιά που θα βγάζει 7. Τελειώνουν έτσι οι βουλευτές-βαρόνοι και η ανάγκη εξάρτησης των υποψηφίων από δαπάνες και προσβάσεις προβολής. Η συναίνεση Στόχος της κυβέρνησης είναι να αποσπάσει τη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, ώστε ο νέος νόμος να εφαρμοστεί άμεσα. Συνεργάτες του πρωθυπουργού θυμίζουν προκαταβολικά πως η Ντ. Μπακογιάννη είχε ταχθεί υπέρ του γερμανικού συστήματος και αναμένουν τη θέση του Α. Σαμαρά. Το σχέδιο για τον νέο εκλογικό νόμο είναι ένα από τα βασικά χαρτιά που θα καταθέσει η κυβέρνηση την ερχόμενη εβδομάδα στον διάλογο που θα ξεκινήσει για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται στην οικονομία, τους θεσμούς και το πολιτικό σύστημα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, ο υπουργός Εσωτερικών έχει τη στήριξη του πρωθυπουργού να προχωρήσει στην αλλαγή του εκλογικού συστήματος, καθώς αποτελεί βασική προεκλογική δέσμευση του ΠΑΣΟΚ. «Με την κατάργηση του σταυρού απελευθερώνουμε το πολιτικό σύστημα από τις δουλείες του ρουσφετιού και του μαύρου πολιτικού χρήματος» σημείωσε στο «Εθνος» χειριστής του σχετικού φακέλου. Σε ό,τι αφορά στο ενδεχόμενο εσωκομματικών αντιδράσεων εκτιμάται πως «κανείς δεν θα τολμήσει να βάλει θέμα σε αυτή τη συγκυρία». ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΝΘΑΡΥΝΕΙ ΤΗΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 05/05/06

Περίπου 30 επώνυμα πολιτικά στελέχη, Έλληνες και ξένοι ευρωβουλευτές και ακτιβιστές, μέλη του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, κρατήθηκαν προσωρινά όταν θέλησαν να εισέλθουν στο Αστυνομικό Τμήμα του Αγίου Παντελεήμονα και να φωτογραφίσουν τα κρατητήρια όπου έχουν υπάρξει καταγγελίες για βασανιστήρια Αφγανών μεταναστών.

Οπως κατήγγειλαν ο πρώην βουλευτής του Συνασπισμού ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ, ο Ιταλός ευρωβουλευτής Κατάνια Τζούστο της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, η δικηγόρος Ιωάννα Κούρτοβικ και άλλα μέλη του Κοινωνικού Φόρουμ, λίγο μετά τις 10.30 το πρωϊ μπήκαν στο αστυνομικό τμήμα, όπου ζήτησαν από το διοικητή να τους επιτραπεί να επισκεφθούν τα κρατητήρια. Παράλληλα, στο τμήμα μπήκαν σταδιακά και άλλα περίπου 20 άτομα. Όπως καταγγέλλουν τα μέλη του Φόρουμ, ο διοικητής τούς φέρθηκε απρεπώς και δεν τους επέτρεψε να επισκεφθούν τα κρατητήρια….

Ο κ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ τόνισε ότι ως πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς είχαν το δικαίωμα να δουν από κοντά τις συνθήκες κράτησης στο Αστυνομικό Τμήμα. Επίσης ο κ. Τζούστο τόνισε ότι ήταν μια ειρηνική διαδήλωση και αντιμετωπίστηκαν με άσχημο τρόπο από την Αστυνομία. «Δεν φοβόμαστε, θα συνεχίσουμε τους αγώνες για τους μετανάστες στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε» προσέθεσε.

Η ΑΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η σχιζοφρενική πολιτική του ΠΑΣΟΚ με την εμμονή του στην δημιουργία ισλαμικής συνιστώσας στην Ελλάδα, μέσω της ενθάρρυνσης της μετανάστευσης μουσουλμάνων στην χώρα μας, μας δημιουργεί συνειρμούς και φόβους για μία μελλοντική επανάληψη των γεγονότων της σφαγής του χριστιανικού πληθυσμού στην Μικρά Ασία και την προσφυγοποίηση εκατομμυρίων Ελλήνων.

Καθημερινή 18-2-2001

Του Βλάση Αγτζίδη

Η πρόσφατη προώθηση του νόμου, -που ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 1997-, για την αναγνώριση της Γενοκτονίας του μικρασιατικού Ελληνισμού με τη σύνταξη και αποστολή προς υπογραφή ενός προεδρικού διατάγματος από τον υπουργό Πολιτισμού κ. Ευ. Βενιζέλο και τον υφυπουργό Εσωτερικών κ. K. Kαϊσερλή, έφερε στο φως μια από τις πλέον ματωμένες σελίδες της πρόσφατης ιστορίας. Μια σελίδα που πολλοί επιδίωξαν να ξεχαστεί. Ομως στην ιστορία οι σιωπές δεν μπορούν να διατηρηθούν για πάντα. Η ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών και η ενεργοποίηση των προσφυγικών οργανώσεων, που επιμένουν να υπάρχουν, έφερε τα πρώτα αποτελέσματα. Η καταξίωση της ιστορικής μνήμης και η καταγραφή μιας μεγάλης Γενοκτονίας στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων, βρίσκει πλέον την έκφρασή της με την επίσημη ανακήρυξη της 14ης Σεπτεμβρίου -ημέρα που η Σμύρνη πυρπολήθηκε από τα κεμαλικά στρατεύματα- ως Ημέρα Μνήμης.

Η Μικρασιατική Kαταστροφή υπήρξε η μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία του ελληνικού έθνους από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Για πρώτη φορά ο ελληνικός κόσμος περιορίστηκε στα γεωγραφικά όρια της Ελλάδας, στον Νότο της Βαλκανικής χερσονήσου και στην Kύπρο. Το δράμα που βίωσαν όλες οι χριστιανικές ομάδες της Ανατολής, υπήρξε ο επίλογος της επώδυνης διαδικασίας αντικατάστασης της πολυεθνικής μουσουλμανικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από εθνικά κράτη. Η αντίστροφη μέτρηση για τους Ελληνες -όπως και για τις υπόλοιπες χριστιανικές ομάδες- είχε αρχίσει με το πραξικόπημα των Νεοτούρκων. Τότε χάθηκε οριστικά το μεγάλο στοίχημα για τη δυνατότητα καθιέρωσης ισοπολιτείας μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων. Η μέχρι τότε κατάσταση περιγράφεται γλαφυρά στις 30 Νοεμβρίου 1908 στη σοσιαλιστική εφημερίδα «Ο Λαός» της Kωνσταντινούπολης που εξέδιδε ο Ν. Γιαννιός:

«Ολοι οι μουσουλμάνοι ήταν ίσοι αναμεταξύ τους. Ολοι μπορούσαν να γίνουν πασάδες ή στρατηγοί. Μα δεν παραδέχονταν για ίσους με τον εαυτό τους τους χριστιανούς και τους Εβραίους, παρά τους ονομάζανε γκιαούρηδες. Τους απογόνους των παλαιών κατοίκων τους ματαχειρίζονταν σαν ξένους. Δεν τους επέτρεπαν να γίνουν αξιωματικοί ή υπάλληλοι. Δεν τους δέχονταν για μάρτυρες στα τουρκικά δικαστήρια. Η τουρκική κυβέρνηση τους ανέχονταν μόνο, βάζοντάς τους να πληρώνουν ένα χωριστό φόρο, το χαράτσι. Τους ονόμαζαν ραγιάδες (κοπάδια) και δεν τους ήθελαν για άλλο τίποτα, παρά για να τρέφουν τον μουσουλμανικό λαό. Στις επαρχίες μόνο οι μουσουλμάνοι ήτανε γεωχτήμονες. Οι χριστιανοί ήταν αγρότες, απαράλλαχτα όπως οι δούλοι στον μεσαίωνα. Πριν την κατοχή, οι χριστιανοί αυτοί ήσαν έθνη ανεξάρτητα και πάντα είχαν βαστάξει τη γλώσσα, τη φορεσιά τους και τις συνήθειές τους...».

Η πολιτική του τουρκικού εθνικισμού

Οι νεότουρκοι με την πολιτική τους όξυναν την κατάσταση. Ηδη, από το 1911 είχαν αποφασίσει τη γενοκτονία των χριστιανών. Σε μια ανταπόκριση του περιοδικού «The Times of London», στις 3 Οκτωβρίου του 1911, με τίτλο «Οι νεότουρκοι και το πρόγραμμά τους», παρακολουθούμε την επικράτηση των ακραίων σοβινιστικών επιλογών στο συνέδριο του κομιτάτου «Ενωση και πρόοδος» που βρισκόταν ήδη στην εξουσία. Η οθωμανοποίηση (ottomanization) διά της βίας όλων των κατοίκων, αποφασίζεται τελεσίδικα. Το μέσο θα ήταν οι εξοπλισμένοι μουσουλμάνοι:

«Οι μουσουλμάνοι γενικά πρέπει να κρατήσουν τα όπλα τους και όπου υπήρχαν ως μειονότητα, οι Αρχές πρέπει να τους εξοπλίσουν... Η Τουρκία είναι πρωτίστως μια μουσουλμανική χώρα και οι ιδέες του μουσουλμανισμού και η επιρροή του πρέπει να κυριαρχούν. Kάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα πρέπει να κατασταλεί, αφού δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί τους χριστιανούς, οι οποίοι πάντα δούλευαν για την κατάρρευση του νέου καθεστώτος... Αργά ή γρήγορα η πλήρης οθωμανοποίηση πρέπει να επιτευχθεί, αλλά είναι πλέον καθαρό ότι αυτό δεν θα μπορούσε να γίνει με την πειθώ, αλλά με τη δύναμη των όπλων. Η μουσουλμανική κυριαρχία είναι αναπόφευκτη και μόνο στους μουσουλμανικούς θεσμούς και παραδόσεις οφείλεται σεβασμός. Το δικαίωμα της οργάνωσης, αποκέντρωσης και αυτονομίας δεν υπάρχει για τις υπόλοιπες εθνικότητες, οι οποίες μπορούν να κρατήσουν τις θρησκείες τους, αλλά όχι τις γλώσσες τους. Η επικράτηση της τουρκικής γλώσσας αποτελεί ένα από τα βασικά μέσα για τη διατήρηση της μουσουλμανικής κυριαρχίας».

Η χρυσή ευκαιρία για τον τουρκικό εθνικισμό δόθηκε στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, με τη συμπαράσταση των Γερμανών συμμάχων του. Οι πρώτοι διωγμοί ξεκινούν από την Ανατολική Θράκη με τη βίαιη μετακίνηση του ελληνικού πληθυσμού. Ακολουθούν μεγάλες διώξεις κατά των Ελλήνων της Δυτικής Μικράς Ασίας για να κορυφωθούν με τη γενοκτονία στο μικρασιατικό Πόντο.

Η ήττα της Τουρκίας και των συμμάχων της δημιούργησε ελπίδες στους υπόδουλους λαούς για τη χειραφέτησή τους. Η Συνθήκη των Σεβρών ρύθμιζε σε ικανοποιητικό βαθμό τις εθνικές διαφορές. Οι Ελληνες έθεσαν υπό τον έλεγχό τους το ένα έκτο του εδάφους της Ανατολής, παρότι το συνολικό ποσοστό τους ήταν αρκετά μεγαλύτερο. Παρόμοια απέκτησαν εθνική στέγη οι Αρμένιοι και οι Kούρδοι. Οι Τούρκοι παρέμεναν, έτσι και αλλιώς, οι κύριοι του μεγαλύτερου μέρους του εδάφους.

Η εμφάνιση όμως του επιθετικού εθνικιστικού κεμαλικού κινήματος απέτρεψε τη ρύθμιση αυτή. Εν τέλει, η κυρίαρχη στρατοκρατική τάξη των νεοτούρκων -των Τούρκων εθνικιστών δηλαδή- κατάφερε στην κεμαλική εκδοχή της να νικήσει τον ελληνικό στρατό και το τοπικό ελληνικό αντάρτικο κίνημα, να ολοκληρώσει τη γενοκτονία του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού που είχε προαναγγείλει από το 1911, να ελέγξει το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας, να εδραιώσει την εθνικιστική παντουρκιστική ιδεολογία εις βάρος του Ισλάμ και να επιχειρήσει τελικά τη βίαιη μετατροπή των μουσουλμάνων πιστών, σε εθνικά Τούρκους υπήκοους.

Ενα εκατομμύριο ψυχές χάθηκαν

Το κόστος της καταστροφής του 1922 ήταν τεράστιο για τον Ελληνισμό της καθ' ημάς Ανατολής. Ο Τζορτζ Χόρτον, Αμερικανός πρόξενος στη Σμύρνη την περίοδο των τραγικών γεγονότων, υπολόγισε σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο τους Ελληνες που εξοντώθηκαν στο σύνολο του μικρασιατικού χώρου κατά τη διάρκεια των εθνικών εκκαθαρίσεων. Με βάση την οθωμανική απογραφή, οι Ελληνες στον μικρασιατικό χώρο (Δυτική Μικρά Ασία, Πόντος και Kαππαδοκία) ξεπερνούσαν τα δυόμισι εκατομμύρια πριν από την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η επόμενη καταγραφή τους γίνεται στην Ελλάδα το 1928. Kαταγράφονται λίγο περισσότεροι από ένα εκατομμύριο.

Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η ελληνική απογραφή του 1928 χαρακτηριζόταν από ανεπάρκειες και μεθοδολογικά λάθη. Για παράδειγμα, καταγράφεται ο τόπος προέλευσης και όχι ο τόπος γέννησης. Ετσι δεν γνωρίζουμε τον αριθμό των Ποντίων προσφύγων που είχαν εγκατασταθεί στην Ανατολική Θράκη το 1919.

Δεν γνωρίζουμε επίσης εάν οι πρόσφυγες από τη Ρουμανία προέρχονται από τη Μικρά Ασία ή τη Ρωσία, απ' όπου έφυγαν λόγω της μπολσεβικικής επανάστασης. Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε, πόσοι από τους πρόσφυγες που προέρχονται από τα Δωδεκάνησα, την Kύπρο ή την Αίγυπτο είναι Μικρασιάτες. Πάντως, γνωρίζουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων του Kαυκάσου (κυρίως από τις περιοχές Kαρς και Αρνταχάν), καθώς και οι πρόσφυγες από τη Ρωσία -Πόντιοι στην πλειονότητά τους- δεν καταγράφονται στην οθωμανική απογραφή, εφόσον κατοικούσαν σε ρωσικά εδάφη.

Για να αξιολογήσουμε την απογραφή της Στατιστικής Υπηρεσίας του 1928, πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι κατά τη σκληρή δεκαετία του '20, η θνησιμότητα στους προσφυγικούς καταυλισμούς ήταν τεράστια και ότι αντιστοιχούσαν τρεις θάνατοι σε μία γέννηση, καθώς και το γεγονός ότι δεν καταγράφηκαν όσοι κατέφυγαν κατευθείαν στην Αμερική, την Ευρώπη και στις υπόλοιπες παροικίες. Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο πραγματικός αριθμός των προσφύγων το '22 ήταν αισθητά μεγαλύτερος απ' αυτόν που καταγράφηκε. Σ' αυτόν πρέπει να προσθέσουμε τους 200.000 περίπου Kωνσταντινουπολίτες, Ιμβριους και Τενέδιους που εξαιρέθηκαν της «Ανταλλαγής των πληθυσμών» ως ισοδύναμο των Μουσουλμάνων που παρέμειναν στην ελληνική Δυτική Θράκη.

Το ελληνικό κόστος της μεγάλης Kαταστροφής του '22 πρέπει να πλησιάζει το ένα εκατομμύριο άτομα. Οι συνέπειες όμως δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί, ούτε και καταγραφεί στην ολότητά τους. Το τραύμα -αποτέλεσμα της ιστορικής ύβρεως- παραμένει και μεταφέρεται στους απογόνους των προσφύγων του '22, ζητώντας την κάθαρση. Οι πρόσφυγες συνεχίζουν να καταφθάνουν στην Ελλάδα στο πρόσωπο των υπαρκτών μικρασιατικών πληθυσμών από τον Πόντο, που είχαν εγκλωβιστεί στη Σοβιετική Ενωση. Πολλοί απ' αυτούς έρχονται από την Kεντρική Ασία, -την αρχική κοιτίδα των αυθεντικών Τούρκων-, όπου τους εκτόπισε ο σταλινισμός την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ο κύκλος της Μικρασιατικής Kαταστροφής γι' αυτούς δεν έχει ακόμα κλείσει!

Μια μαρτυρία

«Ο Kεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε τέφρα και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού», έγραψε στα απομνημονεύματά του ο Ουΐνστον Τσόρτσιλ. Η σφαγή της Σμύρνης συγκλόνισε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Ακόμα και στη Γαλλία -η φιλοτουρκική πολιτική της οποίας καθόριζε την πληροφόρηση που παρείχαν οι δημοσιογράφοι- διογκώθηκαν τα αντιτουρκικά συναισθήματα. Ομως, περισσότερο από τις ανταποκρίσεις και τις ψυχρές επισημάνσεις των διπλωματών, το τρομερό τοπίο εκείνων των ημερών αποκαλύπτεται μέσα από τις μαρτυρίες όσων το έζησαν.

Η συλλογή και η έκδοση των αυθεντικών μαρτυριών έγινε από το Kέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Μαρτυρίες συγκλονιστικές, που πιστοποιούν την ύπαρξη του Μικρασιατικού Ολοκαυτώματος. Τυχαία επιλέξαμε και δημοσιεύουμε τις αναμνήσεις της Ελένης Kαραντώνη από το Μπουνάρμπασι, έντεκα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Σμύρνης. Το Μπουνάρμπασι είχε χίλιους κατοίκους, από τους οποίους οι οκτακόσιοι ήταν Ελληνες:

«...Αρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Πόσους δεν ντύσαμε! Οι μεγάλοι οι δικοί μας ξεκουμπίστηκαν και φύγανε κι αφήσαν τον κόσμο στο έλεος του Θεού. Εφταναν οι στρατιώτες ξυπόλυτοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί. Οι Τούρκοι κατεβαίναν και σφάζαν τους Ελληνες. Το ίδιο έκαναν και οι δικοί μας. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουες και έβλεπες. Από τους κατοίκους του Μπουνάρμπασι έμειναν καμιά δεκαριά οικογένειες... Μερικοί κατάφεραν να φύγουν, σέρνοντας με την κοιλιά προς το Σικλάρι και από κει στη Σμύρνη. Τους άλλους όλους τους ατιμάσανε, τους σφάξανε, τους κρεμάσανε, τους κάψανε. Kι εκείνους που κατάφεραν από το Σικλάρι να φτάσουν στη Σμύρνη, όταν ήρθε ο Kεμάλ, τους έπιασε και τους έσφαξε.

Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακριά. «Μη φοβάστε είναι μακριά», μας είπε ο νοικοκύρης του σπιτιού που μέναμε. Σ' ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σε μας. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε. Βγήκαμε στο δρόμο. Φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη. Βρισκόμασταν στη μέση. Kαι οι Τσέτες (σ.τ.σ. οι άτακτοι Τούρκοι) βρίσκονταν στη μέση, και σφάζαν και σκοτώναν.

Τη νύχτα οι Τσέτες έκαναν επίθεση ν' αρπάξουν, να σφάξουν, ν' ατιμάσουν. «Βοήθεια! Βοήθεια!», φώναζε ο κόσμος. Τα εγγλέζικα πλοία ήταν απέναντι. Εριχναν τους προβολείς. Σταματούσαν για λίγο. Τη νύχτα θέλαμε να πάμε προς νερού μας. Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα (σ.τ.σ. μεγάλο ανοιχτό λάκκο). Γύρω γύρω, στα χείλια της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Επαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρια της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στη χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω γύρω. Ηταν φοβερό. Οσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ' αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου. Τον αδελφό μου τον έσφαξαν στο χωριό.

Εβγαλαν, μετά, ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα είκοσι τοις εκατό δεν επήραν. Τέτοια καταστροφή δεν είδαν τα μάτια μου!».

Ο θρήνος των θυμάτων

Ενας από τους πλέον συγκλονιστικούς θρήνους για τη Μικρασιατική Kαταστροφή είναι αυτός των Ελλήνων της Πάφρας (ή Μπάφρα) του δυτικού Πόντου, στον βορρά της Μικράς Ασίας. Ο πληθυσμός αυτός εξολοθρεύτηκε σχεδόν ολοκληρωτικά την περίοδο της γενοκτονίας. Ο θρήνος διασώθηκε και δημοσιεύτηκε από τον εκπαιδευτικό Χρ. Αντωνιάδη.

Kοίταξε τις πέτρες της Αγκυρας, βλέπε και τα δακρυσμένα μου μάτια. Μείναμε σκλάβοι των Τούρκων, για δες της μοίρας τα γραμμένα! Οι λόφοι της Αγκυρας είναι μονοκόμματοι. Η Ελλάδα κάηκε, κατακάηκε. Να τυφλωθείς καταραμένε Αγγλε, στην Ελλάδα δεν απόμεινε καμιά ελπίδα. Ο στρατός που πήγε για την Αγκυρα Εμεινε εκεί, πεσκέσι στους Τούρκους. Οσοι μας βοήθαγαν έκαναν πίσω και τους Ελληνες τους παρέσυρε το κύμα.

Kέντρο του ελληνικού πολιτισμού επί αιώνες

Ο μικρασιατικός χώρος έχει ιδιαίτερη σημασία για τον Ελληνισμό. Kατ' αρχάς, οι ελληνικές εγκαταστάσεις στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου χρονολογούνται από τα προϊστορικά χρόνια. Η μεγάλη ακμή των ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας, στη φιλοσοφία, στις επιστήμες και στις τέχνες συμπίπτει με τον 9ο και 10ο π.χ. αιώνα. Ο Ομηρος, με την ποίηση, υπήρξε ο ανυπέρβλητος τραγωδός των επών του πρώιμου Ελληνισμού.

Στην Ιωνία αναπτύχθηκε η Ιωνική Φιλοσοφική Σχολή, η οποία έβαλε τις βάσεις για ολόκληρη τη δυτική αιτιοκρατική σκέψη. Η Ιωνική Σχολή στόχευε στη μελέτη του αισθητού και των φυσικών φαινομένων. Η παλαιότερη της σχολής αυτής, όπως οι Θαλής, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης, αναζήτησαν κυρίως την ύλη, την αρχική δηλαδή ουσία εκ της οποίας συνίστανται τα πράγματα, ενώ οι μεταγενέστεροι, όπως οι: Ηράκλειτος, Εμπεδοκλής, Αναξαγόρας, Λεύκιππος, Δημόκριτος, ερεύνησαν την αρχή της κινήσεως, δηλαδή τις αιτίες που παράγονται και εξελίσσονται τα πράγματα. Οι ιωνικές θεωρίες, και ιδιαιτέρως του Ηρακλείτου και του Δημοκρίτου, επέδρασαν καθοριστικά επί των άλλων συστημάτων.

Η ιωνική τέχνη, επίσης, πολύ πριν από την ανάπτυξη της αττικής, είχε πρωτεύουσα θέση, μέχρι τη στιγμή που οι ιωνικές πόλεις υποτάσσονται στους Πέρσες. Τότε οι Ελληνες Μικρασιάτες καλλιτέχνες καταφεύγουν στην ελεύθερη βαλκανική Ελλάδα, μεταφέροντας τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους. Είναι μάλιστα πιθανότατο ότι ο ερυθρόμορφος ρυθμός των αττικών αγγείων ήλθε από την Ιωνία.

Μετά την απελευθέρωση των ιωνικών πόλεων από τον Μέγα Αλέξανδρο, το πολιτιστικό, αλλά και το πολιτικό κέντρο βάρος του Ελληνισμού μεταφέρθηκε στο μικρασιατικό χώρο. Το Βασίλειο του Πόντου στο μικρασιατικό Βορρά, προέταξε την τελευταία αντίσταση του Ελληνισμού στο ρωμαϊκό ιμπέριουμ. Πάντως και μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση η μικρασιατική χερσόνησος υπήρξε το κέντρο του ελληνικού κόσμου, μέχρι ουσιαστικά τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο χριστιανισμός, βρήκε γόνιμο το έδαφος στην ελληνική Μικρά Ασία, όπου και αναπτύχθηκε. Εκεί αναπτύχθηκε επίσης και η φιλοσοφική χριστιανική σκέψη μέσω των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας, ενώ τα μεγαλύτερα μοναστήρια του ελληνικού ορθόδοξου κόσμου βρίσκονταν στη βόρεια Μικρά Ασία, στον ιστορικό Πόντο. Η μικρασιατική χερσόνησος υπήρξε η καρδιά της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Εξάλλου το τελευταίο ελληνικό κράτος που υπετάγη στους οθωμανούς Τούρκους, ήταν η μικρασιατική αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.

ΘΑΛΕΙΑ ΔΡΑΓΩΝΑ:ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΤΑΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ 1821

ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΓΑΛΑΝΗ manolisgalanis@protothema.gr Αναδημοσίευση από το Πρώτο Θέμα(15-11-2009)

«ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ πολιτική» ήταν η Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 ενώ η ελληνική εθνική ταυτότητα είναι στηριγμένη σε μύθους και «ενισχύεται αποφασιστικά από την απο- σιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών αναφορικά με το μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»!

Αυτές οι εθνικά επικίνδυνες απόψεις δεν ανήκουν σε κάποιον Τούρκο ιστορικό-δεκανίκι των ανθελληνικών επιδιώξεων της Αγκυρας, αλλά εκφράζουν απόλυτα την ειδική γραμματέα Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κυρία Θάλεια Δραγώνα, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντά της στο υπουργείο Παιδείας την περασμένη εβδομάδα! Η απόφαση του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου να διορίσει την πρώην βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (τη διετία 2007-2009), γνωστή για τις «προοδευτικές» ιστορικές ιδέες της, επικεφαλής του σχεδιασμού και της χάραξης της εκπαίδευσης των Ελληνόπουλων, γεννά έντονα ερωτήματα και επαναφέρει στη μνήμη μέρες του ανιστόρητου βιβλίου Ιστορίας της κυρίας Μαρίας Ρεπούση. Οι απόψεις της τέως γραμματέως του Τομέα Παιδείας του Κινήματος και καθηγήτριας Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφορικά με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι διαχρονικά σταθερές, στην προαναφερθείσα κατεύθυνση, επιτείνοντας τον προβληματισμό γύρω από το σκεπτικό της επιλογής της. Βασικός άξονας της επιχειρηματολογίας της κυρίας Δραγώνα για την εκ βάθρων αλλαγή των σχολικών συγγραμμάτων είναι ότι διαμορφώνουν στους Ελληνες μαθητές μια «ψευδαισθητική και απατηλή ταυτότητα», προβάλλοντας το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και τα ανδραγαθήματα των προγόνων μας (!), ενώ αυτή η «στρατηγική παρέκκλισης» στηρίζεται στην «αποσιώπηση της σημασίας, της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»! Από τις πραγματικά πρωτοφανείς θέσεις της ειδικής γραμματέως Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προκύπτουν σοβαρές ενστάσεις για τα κριτήρια βάσει των οποίων στελεχώνονται νευραλγικές θέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς και αυξημένο ενδιαφέρον για τη μεταρρυθμιστική πλατφόρμα που προτίθεται να προωθήσει στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας. Ενδεικτικό του εκπαιδευτικού και ιστορικού πλαισίου στο οποίο κινείται η κυρία Δραγώνα είναι το βιβλίο που επιμελήθηκε σε συνεργασία με τον Τούρκο καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπογάζιτσι της Κωνσταντινούπολης, Φαρούκ Μπιρτέκ, με τίτλο «Ελλάδα και Τουρκία - Πολίτης και Εθνος-Κράτος». Το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2006, είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικού διαλόγου μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων κοινωνικών επιστημόνων, στον οποίο πρωτοστατεί η ίδια ήδη από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Βάσει της επιστημονικής προσέγγισης της κυρίας Δραγώνα στην ενότητα «Πώς οι Ελληνες και οι Τούρκοι μαθητές αντιλαμβάνονται την ιστορία, το έθνος και τη δημοκρατία», απαιτούνται άμεσες αλλαγές στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και της Γεωγραφίας, αφού παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος να έλκει την καταγωγή του στην αρχαιότητα, κάτι που για την ίδια δεν ισχύει! Η νέα ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων δικαιώνει απόλυτα τους ανθελληνικούς ισχυρισμούς των Τούρκων υποστηρίζοντας ότι η απεικόνιση του ελληνικού έθνους στα σχολικά βιβλία της χώρας μας «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών» (σελ. 334). Η συστηματική διαστρέβλωση της Ιστορίας από το ελληνικό κράτος, κατά την κυρία Δραγώνα, υλοποιείται με την παρουσιαζόμενη «πολιτισμική ‘‘καθαρότητα’’» των Ελλήνων, μέσω της άρνησης «των επιδράσεων, με δεδομένο τον εθνικό μύθο της πολυχιλιετούς πολιτισμικής ‘‘διατήρησης’’, πριν απ’ όλα αρνείται να αναγνωρίσει τις οθωμανικές και τουρκικές επιδράσεις» (σελ. 336). Το μεγάλο «παράπονο» της νέας ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας είναι η άνιση και άδικη μεταχείριση που επιφυλάσσουν τα σχολικά μας βιβλία στους Τούρκους, σε αντιδιαστολή με την «επεκτατική εθνική πολιτική κατά τον 19ο και 20ό αιώνα» των Ελλήνων! «Η διεκδίκηση εδαφών, για παράδειγμα, αναφέρεται συστηματικά ως μέρος των ‘‘εθνικών δικαίων’’ των Ελλήνων και σαν αθέμιτη επιθετικότητα για όλους τους ‘‘άλλους’’» (σελ. 332). Η κυρία Δραγώνα φαίνεται να ενοχλείται ιδιαίτερα και από τον ηρωισμό του ελληνικού έθνους. «Οι στρατιωτικές νίκες αποδίδονται στον ηρωισμό των Ελλήνων και οι αντίστοιχες ήττες είτε δεν ερμηνεύονται είτε αποδίδονται στο πλήθος ή στην αγριότητα των κάθε εθνικότητας αντιπάλων» (σελ. 332), ενώ χαρακτηρίζει «ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» την αφήγηση της Σφαγής των Ελλήνων στη Σμύρνη το 1922! «Τα μόνα δεδομένα στα βιβλία αφορούν τις συγκρούσεις των δύο κρατών, από το 1922, που περιγράφεται με ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» (σελ. 339). Στο μεταξύ, η έντονη ενόχληση της κυρίας Δραγώνα με το γεγονός ότι στα σχολικά βιβλία οι Ελληνες «εμφανίζονται ‘‘ηρωικοί’’, ‘‘μεγαλόψυχοι’’, ‘‘αποφασισμένοι’’, ‘‘άφοβοι’’, ‘‘έτοιμοι να θυσιαστούν για την πατρίδα τους και την ελευθερία’’» (σελ. 89) είχε ήδη γίνει γνωστή από το 1997 στο βιβλίο «Τι είν’ η πατρίδα μας;», το οποίο είχε επιμεληθεί με την καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Αθηνών, κυρία Αννα Φραγκουδάκη. Οι ίδιες απόψεις και για τον «εθνικισμό» της Επανάστασης και την ασυνέχεια του ελληνικού έθνους. «Ο λόγος των σχολικών βιβλίων για το έθνος, την κουλτούρα, την πολιτισμική ομοιογένεια και την εθνική συνέχεια από την αρχαιότητα εμφανίζεται να παραμένει εγκλωβισμένος στους μύθους και τις αντιφάσεις ενός εθνικισμού του 19ου αιώνα» (σελ. 16). Εν κατακλείδι, η ελληνική εθνική ταυτότητα που καλλιεργούν τα σχολικά βιβλία είναι «μια ψευδαισθητική ταυτότητα». «Αυτή η απατηλή ταυτότητα έχει ανάγκη από μύθους (όπως αυτοί που συναντάμε στα σχολικά εγχειρίδια αλλά και στις κυρίαρχες κοινωνικές αναπαραστάσεις), που εκτρέφουν τη φαντασιωτική σημασία της» (σελ. 88)! Το «κερασάκι» Ως βιβλίο-«παράδειγμα» έχει χαρακτηρίσει η ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κατά το πρόσφατο παρελθόν, το βιβλίο «Το βάσανο της Ιστορίας», το οποίο πρότεινε μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας του ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και κατέβασε ύστερα από σχετικό δημοσίευμα του «ΘΕΜΑΤΟΣ». Η κυρία Δραγώνα στο τεύχος Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2008 του περιοδικού «Σύγχρονα Θέματα» αναφέρει ότι το βιβλίο αποδίδει «μεγάλη σημασία σε τέτοιου τύπου εγχειρήματα», καθώς το συγκεκριμένο «αποτελεί παράδειγμα», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την Επανάσταση του 1821 «ελληνικό εθνικισμό που ήταν συνδεδεμένος με αλυτρωτισμό και επεκτατισμό»!

Ο ΤΙΤΟ ΕΞΩΠΛΙΖΕ ΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1946-1947

«Στρατιωτική βοήθεια είχαμε. Εκεί που υστερούσαμε ήταν το έμψυχο υλικό», δήλωσε στην εφημερίδα Καθημερινή (25-11-1999) ο κ. Πάνος Δημητρίου πολιτικός επίτροπος του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ, βοηθός του Βασίλη Μπαρτζώτα. «Υπήρχε αδυναμία να στρατολογήσουμε κόσμο,είτε διότι είχαν εκκενωθεί οι περιοχές κοντά στα πεδία των μαχών, είτε γιατί πολλοί είχαν φύγει στις ανατολικές χώρες. Η υποχρεωτική στρατολογία που επιχειρήθηκε με τις καταλήψεις πόλεων δεν απέδωσε. Το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας ερχόταν μέσω Γιουγκοσλαβίας, από τις αρχές του 1946 μέχρι τους πρώτους μήνες του 1949. Ο Ζαχαριάδης πάντως και ο Μάρκος είχαν ζητήσει βαριά όπλα, όπως τανκς, αεροπλάνα, βαρύ πυροβολικό, για την εφαρμογή του στρατιωτικού σχεδίου ¨Λίμνες¨. Το σχέδιο αυτό προέβλεπε την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, την αναγνώριση της ¨Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης¨. Τίποτα από αυτά δεν έγινε. Οι ελπίδες ήταν φρούδες από την στιγμή που οι ΗΠΑ μπήκαν σε αυτό τον Πόλεμο».

ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Παρέλαση τμημάτων του ΝΟΦ στο Μοναστήρι, λίγο πριν να αναλάβουν δράση στην Δυτική Μακεδονία.

Δημοσιεύθηκε στις 15-11-2009 στον τόπο του Ακρίτα.

http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2009/11/1945-1946.html#more

[Απόσπασμα από την διδακτορική διατριβή του Θανάση Καλλανιώτη :«Οι πρόσφυγες στη Δυτική Μακεδονία (1941 -1946)», Θεσσαλονίκη, 2007 (επόπτης Ι. Σ. Κολιόπουλος)]

«Ετοιμαστείτε να πεθάνετε» έγραφαν το βράδυ σε πόρτες των εθνικοφρόνων πολιτών -Προσφύγων προφανώς- στην πόλη της Φλώρινας τον Απρίλιο του 1945 άγνωστοι χειριστές κιμωλιών, ζωηροί ίσως Σλαβομακεδόνες, επιτείνοντας το διάχυτο φόβο ότι επίκειτο εισβολή στην Ελλάδα Γιουγκοσλάβων στρατιωτών που είχαν συγκεντρωθεί κοντά στα σύνορα. [1]Όταν όμως στην πόλη προσήλθαν «πειθαρχημένες» δυνάμεις Εθνοφυλακής, στα σύνορα απλώθηκαν ένα βρετανικό κι ένα ελληνικό τάγμα στρατού και η Χωροφυλακή αυξήθηκε, κατευνάστηκε η «συνήθης νευρική τάση» που χαρακτήριζε την ατμόσφαιρας της πόλης. Οι Σλαβόφωνοι κουρασμένοι από τις περιπέτειες, άρχισαν..... .... «να απλώνουν τα πανιά τους» στον άνεμο «που φυσούσε».[2] Στην ύπαιθρο ο τρόμος ήταν οξύτερος, ιδιαίτερα στα ορεινά χωριά όπου από το Φεβρουάριο του 1945 παρουσιάζονταν ένοπλες ομάδες του «ανεξάρτητου αρχηγού Γκότσε». «Οι νέοι όλλοι είναι φορεμένοι ος Βούλγαροι στρατιώτες. είναι στην γραμμή οι δε περασμένοι της ηλικίας είναι στα βουνά και το βράδυ έρχντε εις τα χωριά για να ενθαρήνουν τον κόσμον και να τρώνε» έγραψε χωρικός περιγράφοντας την κατάσταση στο ΝΔ Βίτσι. [3] Καταγόμενοι από τη Φλώρινα, την Καστοριά και το Αμύνταιο οι ένοπλοι είχαν ορμητήριο ή καταφύγιο τη Γιουγκοσλαβία και περνούσαν στην Ελλάδα συνήθως από τα δασώδη μονοπάτια του Βαρνούντα ή από την Αλβανία. Έχοντας καλό οπλισμό και φορώντας γερμανικά ρούχα,[4] προφανώς και βουλγαρικά που πήραν από Βουλγάρους δρούσαν κάτω από τη σημαία μίας ανεξάρτητης Μακεδονίας με πρακτική τη στρατολόγηση ανδρών«πολύ συχνά με τη βία»[5] και τη λήψη γεννημάτων,[6] συνήθειες στις οποίες ορισμένοι από αυτούς αθλούνταν και επί Κατοχής, λαμβάνοντας (κάποτε) ακόμη και κάλτσες ή χρήματα από τις άγιες τράπεζες των εκκλησιών.[7] Εκτός τούτων επέρριπταν «πάντα τα υπό των ενόπλων ομοϊδεατών των λαμβάνοντα χώραν, εις βάρος της Κυβερνήσεως, της Εθνοφυλακής, Χωρ/κής και γενικώς των Αρχών και των εθνικοφρόνων πολιτών, καθυβρίζοντες άπαντας αλλά αναφέρουν -δια να γίνουν περισσότερον πιστευτοί- διάφορα γεγονότα, ιδίως βιασμούς κορασίδων και γυναικών εκ μέρους Εθν/κων (Μπουραντάδων) προέδρων Κοινοτήτων κλπ.».[8] Στην ίδια περιοχή λίγοι ήταν οι επιφανείς ένοπλοι με μητρική γλώσσα διάφορη της σλαβικής, που οι περισσότεροι κατηγορούνταν για κατοχικούς φόνους:[9] ένας 25χρονος «πολύλογος» δάσκαλος από το Δομοκό,[10] ο ήδη αναφερόμενος Ευστράτιος Κέντρος, ο Καυκάσιος Λάζαρος Παπαδόπουλος ή Πολυνίκης από τους Αναργύρους Αμυνταίου, καπετάνιος τάγματος του Εφεδρικού ΕΛΑΣ επί Κατοχής κι ο γιγαντόσωμος, επίσης Καυκάσιος, Ιωάννης Παπαδόπουλος ή Αυγερινός από το Αμμοχώρι, λοχαγός του ΕΛΑΣ Βιτσίου που κατά μία πηγή δήλωνε στην Πρέσπα ότι θα «έστυβε» όποιον αντιποιείτο την αυτονομία.[11] Οι υπόλοιποι (και κατά πολύ περισσότεροι) ήταν Σλαβομακεδόνες πρώην κομουνιστές, Κομιτατζήδες ή μέλη του ΣΝΟΦ που είχαν αποσκιρτήσει από τον ΕΛΑΣ και καταφύγει στη Γιουγκοσλαβία όπως: ο Χρήστος Κολέντσης ή καπετάν Κόκκινος[12] που ως γυμνασιόπαις αποβαλλόταν διότι άφηνε μακριά μαλλιά κι επειδή χαρακτήριζε τη Ρωσία «επίγειον παράδεισον».[13]Σπούδασε Νομική, χρημάτισε λοχαγός του ΕΛΑΣ και γραμματέας του τάγματος του Ηλία Δημάκη ή Γκότσε, τον οποίο όμως δεν ακολούθησε έξω από τη χώρα[14] οι δάσκαλοι Μιχαήλ Κεραμιτζής από το Γάβρο[15] και Παύλος Ρακοβίτης από τον Πολυπλάτανο' [16] ο Χρήστος Καπελόπουλος ή Σιάπκας από τον Άγιο Γερμανό' ο Γεώργιος Κάλκος από τη Βυσσινιά -δρούσε στο νότιο Βίτσι- κι ο ήδη αναφερθείς Γεώργιος Τουρούντζιας από το Ξινό Νερό.[17] Ως «Οχρανίται», «αντάρται «πρώην ΕΛΑΣ»», «φυγόδικοι», «Κομιτατζήδεςαυτονομισταί», «Βούλγαροι κομιτατζήδες», «Βουλγαροκομμουνισταί», «Βουλγαρομακεδόνες του ΕΛΑΣ», «Βουλγαροκομουνισταί Σνοφίται», «εαμοβούλγαροι», «σλαβομακεδόνες σοβινιστές» ή «συμμορίτες» αποκαλούνταν από τους αντιπάλους των, ενώ στέλεχος του ΚΚΕ τους αναφέρει ως «μπάζες».[18] Σε Βρετανούς είπαν ότι ανήκαν στο «Μακεδονικό Αντάρτικο Λαϊκό Στρατό». Το πλήθος των χαρακτηρισμών δηλώνει πως ελάχιστοι μάλλον από αυτούς αποτελούσαν συνειδητά μέλη της οργάνωσης ΝΟΦ (Λαϊκό ή Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) που είχε δημιουργηθεί τον Απρίλιο του 1945 στα Σκόπια. Το ίδιο ολίγιστοι ήταν προφανώς και όσοι από τους ίδιους γνώριζαν το σκοπό της δράσης των, την «Ένωσιν» δηλαδή «των τριών Τμημάτων της Μακεδονίας (Ελληνικής - Σερβικής και Βουλγαρικής) για να δημιουργηθή το νέον Μακεδονικόν ομόσπονδον Έθνος εντός των κόλπων της Λαϊκής Δημοκρατίας του ΤΙΤΟ». [19] Ομοίαζαν πάντως πολύ με τους Βαλκάνιους αντάρτες της περιόδου της Κατοχής ως προς την εμφάνιση (ποικίλος π.χ. οπλισμός και ρουχισμός) αλλά κι ως προς την τακτική τους. Βρετανός διπλωμάτης είχε χαρακτηρίσει τους ενόπλους του Βιτσίου και του Πάικου «νταήδες και επαγγελματίες λαιμοκόφτες» χωρίς πολιτικές απόψεις[20] και σε πολλά σημεία δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Όντως οι ένοπλοι διακρίνονταν για την αγαρμποσύνη τους: έστελναν απειλητικές επιστολές ζητώντας λίρες ή τις λάβαιναν άμεσα δια της βίας. Συμβούλευαν τους στρατεύσιμους να μην καταταχθούν στον Ελληνικό Στρατό. [21]Έδιωχναν τους ξένους βοσκούς που νοίκιαζαν στην περιοχή. [22]Συλλάμβαναν κι απειλούσαν ιερείς και προκρίτους όπως τον ενορίτη της Καλλιθέας.[23] Εκδικούνταν αντιπάλους τους άμεσα ή εμμέσως, ανατινάζοντας π.χ. ένα μύλο στον Άγιο Παντελεήμονα.[24] Προσπαθώντας να ιδρύσουν ξεχωριστές κομματικές οργανώσεις, συνδικάτα και συνεταιρισμούς[25] ήρθαν σε πρακτική αντίθεση με το ΕΑΜ, το ΑΚΕ και το ΚΚΕ με αποτέλεσμα να κατάσχουν αποθηκευμένα γεννήματα των αναφερομένων οργανώσεων,[26] να διαλύουν τις συγκεντρώσεις των, να απαγάγουν ή εκτελούν όσους Γκραικομάνους τα υπηρετούσαν, τα υποστήριζαν ή τα έβλεπαν φιλικά.[27] Έτσι φονεύθηκαν από μέλη του ΝΟΦ οι φιλικοί προς το ΚΚΕ Αναστασίου Αλέξανδρος από τη Μικρολίμνη[28] ο οδηγός Χρήστος Παπαδόπουλος από το Λαιμό (διότι μετέφερε Ριζοσπάστες),[29] ο έμπορος Νικόλαος Παπαδόπουλος από το ίδιο χωριό, ο Παντελής Μπούρδας από το Γάβρο και ο Δημήτριος Σούμπασης από τη Σιταριά, 5 συνολικά άνδρες.[30] Με απαγωγές ή ενέδρες αιχμαλώτιζαν επίσης αντιπάλους των (Γκραικομάνους ή Πρόσφυγες) και τοπικά στελέχη της Ελληνικής Διοίκησης εκτελώντας τους είτε επί τόπου είτε στα λημέρια τους. Το αποτέλεσμα ήταν όσοι διορίζονταν κοινοτάρχες ή μέλη κοινοτικών συμβουλίων να φοβούνται να αναλάβουν όπως συνέβαινε στα χωριά της Πρέσπας. Δεν ήταν υπερβολικοί οι δισταγμοί των Εθνικοφρόνων και των Ουδέτερων διότι από τη δραστηριότητα των Σλαβομακεδόνων αυτονομιστών το έτος 1945 (ελάχιστοι αρχάς 1946) έχασαν τη ζωή τους συνολικά 28 άτομα: τον Μάιο του 1945 ο Καυκάσιος αντιπρόεδρος του Φανού Βασίλειος Μουρουζίδης, ο Λαζός κοινοτάρχης του Πολυπλατάνου Νικόλαος Πουγκαρίδης, ο Καραμανλής οδηγός της Ροδώνας Αχιλλέας Καλπακτζίδης, κι ο αγρότης Δημήτριος Σουγαρίδης από την Κολοκυνθού.[31] Τον Ιούνιο του 1945 είχε πυκνώσει τόσο πολύ η δράση τους, ώστε ένας Έλληνας αξιωματικός είχε προτείνει όσον αφορά σε ένα από τα τοπικά ορμητήρια του ΝΟΦ στη Χειμαδίτιδα Αμυνταίου: «Να κυκλωθή η λίμνη υπό ανδρών της Εθνοφυλακής και Χωρ/κής και εν συνεννοήσει μετά των συμμαχικών Βρεττανικών στρατευμάτων να βομβαρδισθή αύτη δι' αεροπλάνου και μάλιστα από μικρού ύψους». Για τα άλλα κρησφύγετα ο ίδιος κατέληγε: «Τουτ' αυτό δύναται να γίνη και με τους εντός δασωδών εκτάσεων κρυπτομένους, αφού πρότερον βεβαιωθώσιν αι ενεργούσαι την επιχείρησιν δυνάμεις ότι ευρίσκονται εντός αυτών και αφού κυκλώσωσι καλώς τας δασώδεις εκτάσεις.».[32] Το μένος είχε αυξηθεί εναντίον τους τόσο, διότι εκείνο το μήνα φονεύτηκαν κατόπιν απαγωγών ή σε ενέδρες αρκετοί: ο μυλεργάτης Παντελής Αλεξανδρίδης από το Αμμοχώρι. ο «ασθενικός αγρότης»[33] Χρήστος Χρηστακάκης από τις Άνω Κλεινές, οι αγρότες Νικόλαος Κουλούρης, Χρήστος Βασιλειάδης και Δημήτριος Σουμπάσης από το Κεφαλάρι, τη Λεπτοκαρυά και τη Σιταριά αντίστοιχα. ο Πελοποννήσιος κοινοτάρχης (πρώην χωροφύλακας) Λευκώνα Γεώργιος Γιατρακάς. η νηπιαγωγός Ελευθερία Νένου από το Άργος Ορεστικό. ο ιερέας της Ολυμπιάδας Μάρκος Μητριάδης. οκοινοτάρχης της Γαλάτειας Παύλος Κοπατσιάρης κι ο Λαζός σύμβουλός του Γεώργιος Ορφανίδης από το ίδιο χωριό. ο μοίραρχος της Ειδικής Ασφαλείας Γεώργιος Καζάνας[34] από τα Γρεβενά που ερχόμενος οικογενειακώς από τη Γερμανία εκτελέστηκε στις φυλακές των Σκοπίων.[35] Οι φόνοι συνεχίστηκαν τον επόμενο μήνα Ιούλιο του 1945: ο διευθυντής των λιγνιτωρυχείων Βεύης Ελευθέριος Πάλλης, η 18χρονη ανιψιά του Αθηνά Γκιοκόντη κι ο εργάτης Ξενοφών Λάμπρου (όλοι ιλλυρικής καταγωγής) από την ομάδα του «Λευτέρη Όλεφ»[36] -παρεμπιπτόντως η Αριστερά διέδιδε ότι τους είχαν φονεύσει «ένοπλες μοναρχοφασιστικές συμμορίες». [37]Επίσης ο Σαρακατσάνος κτηνοτρόφος Γεώργιος Κόνιαρης τον Αύγουστο στο ίδιο μέρος. τον ίδιο μήνα οι αγρότες Αλέξανδρος Αγγέλου και Παντελής Παπαδημητρίου από το Πέρασμα. ο αγροφύλακας Στέφανος Χάιτας από τον Φούφα (σλαβόφωνος οπλίτης της ΥΒΕ/ΕΚΑ),[38] ο κοινοτάρχης Ατραπού Χρίστος Ρίμπας και ο συνάδελφός τους της Υδρούσας[39] στις αρχές του 1946, όπως επίσης ο Χρήστος Τσάμος από το Σκοπό.[40] Σε συμπλοκές ή ενέδρες της Χωροφυλακής και των Εθνοφυλάκων με τους ενόπλους του ΝΟΦ φονεύτηκαν 4 άνδρες: οι χωροφύλακες Λάμπρος Λαμπράκης και Γεώργιος Πολυζώης κοντά στη Σκοπιά τον Ιούλιο [41] κι ο ανθυπασπιστής του ΣΧ Ακρίτα (Μπουφίου) Γεώργιος Παναγιωτακόπουλος τον Οκτώβριο του 1945 ένας Εθνοφύλακας στον Αετό τον Ιούνιο του 1945[42] και δύο άλλοι στην Κέλλη τον επόμενο μήνα. Εκεί είχαν στήσει ενέδρα -μάλλον στην προνομιακή θέση Νιμέιτσα- εναντίον βρετανικού αυτοκινήτου με συνέπεια να τραυματιστούν άλλοι δύο επιβάτες, ένας Βρετανός στρατιώτης (που πέθανε αργότερα) και μία γυναίκα. Αιχμάλωτός τους Εθνοφύλακας που διέφυγε κατέθεσε ότι τον οδηγούσαν προς το «Ελεύθερο μακεδονικό κράτος». [43]Η πηγή που αναφέρει ότι επικεφαλής της ομάδας ήταν Γιουγκοσλάβος αξιωματικός που άκουγε στο όνομα Γκέσκα, [44]δεν έχει διασταυρωθεί. Για την τελευταία επίθεση φαίνεται ότι διαμαρτυρήθηκαν οι Σύμμαχοι, γι αυτό και οι επιθέσεις των Νοφιτών -σε μία την ημέρα υπολογίζονταν οι δολοφονίες και οι εξαφανίσεις στην περιοχή[45]- άρχισαν να μπαίνουν σε περίοδο ύφεσης. Σε αυτή βεβαίως συνέτειναν η επίταση της δράσης της Χωροφυλακής και οι εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Εθνοφυλακής, [46]ιδιαίτερα, αφ' ότου ομάδες του ΝΟΦ είχαν επιτεθεί εναντίον της στο χωριό των Κορεστίων Κώττας τον Αύγουστο του 1945.[47] Από το άλλο μέρος ρόλο στη χειραγώγηση του ξέφρενου ΝΟΦ φαίνεται ότι αποτέλεσε η διανομή των εφοδίων της Ούνρρα, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να αποφεύγουν την έκθεσή τους σε διάφορα στρατόπεδα και να συμπαθούν τους Βρετανούς[48] ως εγγύηση ομαλότητας. Και φυσικά ο χειμώνας που δυσκόλευε την κίνηση αποκλείοντας τα ορεινά περάσματα.[49] Στην πυκνή δραστηριότητα των παράνομων ενόπλων οφείλεται κατά ένα μέρος η αργή κατάρτιση των εκλογικών καταλόγων με αποτέλεσμα σε όλη τη Μακεδονία μόνο η Φλώρινα, η Πρέσπα το Αμύνταιο και η Δράμα να αποτελούν «μαύρες κηλίδες». Δεν ήταν λοιπόν «μερικές» οι περιπτώσεις[50] όπου το ΝΟΦ έδρασε δυναμικά, αλλά ο κανόνας στη Δυτική Μακεδονία.[51]

ΟΙ ΄ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟΙ¨ ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ

Λέγεται ότι το Πάντειο είναι το φυτώριο των αφελληνισμένων συνειδήσεων. Βρήκαμε τον προσφάτως αποφοιτήσαντα φοιτητή Βαγγέλη Κ., ο οποίος σε μία σύντομη συνέντευξη μας σόκαρε. Βαγγέλη, ποιοι καθηγητές κάνουν ανθελληνική προπαγάνδα στο Πάντειο; Υπάρχουν στο Πάντειο καθηγητές, όπως ο Αλέξης Ηρακλείδης που διδάσκουν ότι τα ΣΚΟΠΙΑ πρέπει να ονομάζονται Μακεδονία και ότι δεν επέλεξαν για νονό τους την Ελλάδα και το ότι εμείς αποκαλούμαστε Έλληνες συμβαίνει κατά παραχώρηση της αντικειμενικής αλήθειας που είναι άλλη. Αποκαλώντας παράλληλα τον Κωνσταντίνο Παπαρρηγόπουλο επιστημονικοφανή εθνικιστή και ξεπερασμένο ιστοριογράφο. Ότι η Τουρκία απειλείται περισσότερο από την χώρα μας παρά το αντίθετο. Ότι είναι παράλογο να εξοπλίζονται στρατιωτικά τα νησιά μας χωρίς να έχει εκδηλωθεί πρώτα μία τουρκική στρατιωτική επιχείρηση καταλήψεώς των. Καθηγητές όπως ο Πεσμαζόγλου που ισχυρίζεται ότι για την Μακεδονία υπάρχουν 73 διαφορετικοί χάρτες και ότι είναι παραλογισμός να διεκδικεί η χώρα μας την ελληνικότητά της Μακεδονίας και ακόμη ότι το έθνος είναι ένα συλλογικό φαντασιακό κατασκεύασμα (με λίγα λόγια επιχειρούν να βγάλουν τρελό όποιον δεν τοποθετείται στον ακραίο διεθνισμό). Καθηγητές όπως ο Γιάννης Γιαννουλόπουλος που διδάσκει το μάθημα της ιστορίας της Αλβανίας, αλλά και Ελληνική Ιστορία και ο οποίος αποκαλεί τους Σκοπιανούς Μακεδόνες ακόμα και δημοσίως. Καθηγητές όπως ο Δημήτρης Χριστόπουλοςμε το ΚΕΜΟ ο οποίος θεωρεί ότι στην Ελλάδα καταπιέζονται οι Μακεδόνες ως μειονότητα, οι οποίοι όμως δεν είναι Έλληνες και δε μπορούν να μιλήσουν την μητρική τους γλώσσα, την μακεδονική (!!!) και ότι στην Θράκη μας οι Έλληνες Μουσουλμάνοι που προστατεύονται από την Ελληνική Πολιτεία δεν είναι Έλληνες αλλά Τούρκοι και μάλιστα ότι δεν πρέπει να τους αποκαλούμε Έλληνες Μουσουλμάνους, αλλά Τούρκους κατά ευθεία παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης που ομιλεί μόνο για θρησκευτικές μειονότητες και όχι για μία εθνική μειονότητα. Σε τι αποσκοπεί αυτό το ανθελληνικό μένος; Σκεφτείτε ότι οι άνθρωποι αυτοί με το λόγο και τις σκέψεις που αναπτύσσουν, δομούν κείμενα τα οποία σχηματίζουν μία νέα ελληνική ιστοριογραφία, η οποία είναι υπεύθυνη για την διαμόρφωση ενός συλλογικού ασυνειδήτου ενοχών και εντροπής για την εθνική μας ταυτότητα στο χώρο των φοιτητών κατά καταστρατήγηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που επιτάσσει ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης ως σκοπό της δημοσίας εκπαιδεύσεως. Δεν θα εγράφοντο δε τέτοια κείμενα για την Ελλάδα από κανένα πανεπιστήμιο της Ευρώπης ή του Κόσμου. Παρόμοια πράγματα ίσως να κατεγράφοντο από κεμαλιστές στρατηγούς της Άγκυρας, από εντολοδόχους του Γκρουέφσκι και ίσως από στελέχη του UCK. Αντίθετες φωνές δεν υπάρχουν; Τι αντιμετώπιση έχει ένας φοιτητής που θα φέρει αντιρρήσεις σε όσα διδάσκουν; Οι άνθρωποι αυτοί, οι οποίοι τουλάχιστον στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Ιστορίας πλειοψηφούν συντριπτικά, εναλλασσόμενοι μάλιστα στις θέσεις του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Τμήματος διώκουν συστηματικά τις πατριωτικές ιδέες των φοιτητών, τιμωρώντας την απόκλιση και επιβραβεύοντας την ευθυγράμμιση με τα καινοφανή ανθελληνικά ιδεολογήματά τους για να καταλάβετε την ιδεολογική τρομοκρατία που υφίστανται συν τοις άλλοις οι νέοι στα πανεπιστήμια σήμερα. Αλλά το βασικό γνώρισμα όλων αυτών είναι ότι έχουν ωφεληθεί από την εξουσία, ότι έχουν πλημμελή επιστημονική κατάρτιση, ότι έγιναν καθηγητές με δημόσιες σχέσεις και ότι κάθε φορά που αδυνατούν να εξουδετερώσουν επιχειρήματα πατριωτών φοιτητών, ακολουθούν την πάγια τακτική της περιθωριοποίησής τους στα μάτια των συμφοιτητών τους, αποκαλώντας τους ακραίους ή και μεροληπτώντας στην βαθμολόγησή τους.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος 16 (Μάρτιος 009) του περιοδικού PATRIA

Σημ. Όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι στο συγκεκριμένο τμήμα παράγεται ανθελληνική προπαγάνδα με αναπαραγωγή στις επόμενες γενιές των επιστημόνων της Ιστοριογραφίας. Αυτός ο φαύλος κύκλος δεν πρόκειται φυσικά να σταματήσει αφού με το προκάλυμμα του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων και της "αγωνιστικής" αριστεράς, κάποιοι εκτελούν εντολές ξένων συμφερόντων. Και αν βάλουμε και την ροπή προς τον Σύριζα μεριά που έχουν ορισμένοι εξ αυτών των καθηγητάδων νομίζω πως εύκολα συνάγεται το συμπέρασμα με τι έχουμε να κάνουμε. Ο φάκελος φυσικά δεν κλείνει!-1945).»

Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε πέρυσι το καλοκαίρι στο αντίβαρο www.antibaro.gr/articles/school/panteio.html - 69k - Στο greek alert www.greekalert.com/2008/06/blog-post_5615.html - 165k - Και στο προσωπικό μου μπλόγκ vroutos.blogspot.com ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ;

Το θέμα απασχόλησε αρκετές εφημερίδες-Μακεδονία, Παρόν, Ελευθεροτυπία, Πρώτο Θέμα, Αυριανή- πέρυσι τέτοιον περίπου καιρό. Βλέπετε τότε ήταν στην πρώτη γραμμή και το βιβλίο ιστορίας της κυρίας Ρεπούση… Διαβάσαμε λοιπόν εκείνη την περίοδο, ότι εκτός από την χρηματοδότηση του βιβλίου ιστορίας από το CDRSEE , Κέντρο για την Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη–Ελευθεροτυπία, Γιάννης Τριάντης 5-8-07- από το «Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας : Αποδόμηση θεμάτων εθνικού μίσους» (Shared History Project:Deconsyruction of National Hate Narratives) πως στο πρόγραμμα αυτό μετέχουν το Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, το Τουρκικό Σαμπάνισι και το δικό μας Πάντειο. Το ρόλο κλειδί διαδραματίζει το Στειτ Ντιπάρτμεντ καθώς και οι πρεσβείες των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Αθήνα και Λευκωσία. Αυτά δεν τα είπαν ‘σκοτεινοί’ Ελληνικοί εθνικιστικοί κύκλοι, αλλά το δημοσίευμα του Ντειβιντ Λ. Φίλιπς συνεργάτη καθηγητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια στο επίσημο περιοδικό του Στειτ Ντιπάρτμεντ «State»! Το περιοδικό γράφει επίσης ότι ειδική μέριμνα έχει δοθεί στη Μικρασιατική Καταστροφή, δηλαδή στην εκατέρωθεν εξάλειψη αρνητικών αναφορών. Έτσι ξεκίνησε στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων καθηγητών, με θέμα την απάντηση στην ερώτηση 'Ποιος έκαψε τη Σμύρνη το 1922, οι Τούρκοι ή οι Έλληνες'… Επειδή έζησα από κοντά την εμπειρία υπεράσπισης του βιβλίου ιστορίας της κυρίας Ρεπούση σε σχεδόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ από καθηγητές του Παντείου Πανεπιστημίου, όπως η κυρία Κουλούρη ή ο κύριος Γιαννουλόπουλος με τον οποίο ανταλλάξαμε και φραστικά πυρά στην εκπομπή του Χασαπόπουλου στο Μέγκα, έψαξα λίγο το θέμα για να δω που βρίσκετε η ιστορία αυτή… Πρώτα μίλησα με τον πρόεδρο του τμήματος ιστορίας του Παντείου, τον καθηγητή κύριο Πεσμαζόγλου, ο οποίος και μ0υ επιβεβαίωσε την συνεργασία του Παντείου με το Τουρκικό πανεπιστήμιο για το θέμα της αναζήτησης των υπεύθυνων για την πυρπόληση της Σμύρνης! Μάλιστα μου είπε ότι τελείωσε το εγχείρημα αυτό και τα συμπεράσματα και οι εισηγήσεις θα βγουν σε έναν τόμο… Όμως για περισσότερα με παρέπεμψε στον υπεύθυνο του προγράμματος τον κύριο …Γιαννουλόπουλο! Οι απαντήσεις του κυρίου Γιαννουλόπουλου είχαν αρκετό ενδιαφέρον: Μου επιβεβαίωσε τις συζητήσεις με τους Τούρκους συναδέλφους του, τις εισηγήσεις και τις ανταλλαγές απόψεων για το θέμα της πυρπόλησης της Σμύρνης, αλλά όταν φτάσαμε στην έκδοση των συμπερασμάτων, μου είπε ότι τελικά αυτή …ΔΕΝ θα γίνει!!! Αρνήθηκε με τα βδελυγμίας την συμμετοχή των Αμερικανών στο όλο εγχείρημα, λέγοντας επίσης πως απάντησε για το θέμα αυτό και για τα διάφορα δημοσιεύματα των εφημερίδων, τα οποία διέρρευσαν από εθνικιστικούς κύκλους, στην εφημερίδα ΑΥΓΗ. Επειδή εμένα η κουβέντες αυτές μου δημιούργησαν περισσότερες ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ και έκαναν το τοπίο πιο ομιχλώδες, μήπως θα έπρεπε το Πάντειο Πανεπιστήμιο να πει ΞΕΚΑΘΑΡΑ στον Ελληνικό λαό τι πραγματικά συμβαίνει; Είναι δυνατόν να αμφισβητούμε την πυρπόληση της Σμύρνης από τους Τούρκους; Να συζητάμε το αυτονόητο; Μήπως το ‘σύνδρομο της Στοκχόλμης’ έχει καταλάβει τα πάντα σε αυτή τη χώρα; Αναστάσιος Καζαντζίδης Εκπαιδευτικός-αρθογράφος

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΤΙΤΟ ΚΑΙ ΣΤΑΛΙΝ ΣΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΤΟ 1946-1949

Συνάντηση Tίτο Zαχαριάδη στις 21.2.1948, στο Βελιγράδι. Tα πρακτικά της είναι καταχωρημένα στα γιουγκοσλαβικά αρχεία με τον κωδικό AJBT. 1–2a/35 [1].

Δεν υπάρχει προοπτική στρατηγικής στο κίνημά σας, δεν υπάρχει τακτική. Oι παλιοί αξιωματικοί κάθονται μονάχα και δεν έχουν επαναστατικό πνεύμα. H τακτική σας είναι λαθεμένη...φ. Tα λέει αυτά, ο στρατάρχης Tίτο στον Zαχαριάδη, σε συνάντηση που είχαν στις 21.2.1948, στο Βελιγράδι, στην οποία συμμετείχαν επίσης από πλευράς KKE ο υπουργός Eσωτερικών της Κυβέρνησης του Βουνού Iωαννίδης και από γιουγκοσλαβικής εκτός του Tίτο, ο Tζίλας και ο Kαρντέλι. Λίγες ημέρες πριν οι δύο τελευταίοι είχαν συνάντηση στη Μόσχα με τον Στάλιν και συζήτησαν το ζήτημα του ένοπλου αγώνα του KKE. O στρατάρχης δείχνει να παραδίδει μαθήματα πολεμικής τακτικής στον Ζαχαριάδη και τον επικρίνει για το ότι κρατούσε τον κύριο όγκο των δυνάμεων στα σύνορα. O ηγέτης του KKE αντιτείνει πως σε δύο μήνες όλα θα διορθωθούν. Αναφέρει συγκεκριμένα το πρακτικό της συνάντησης:

Zαxαριάδης: O εχθρός εκπαιδεύει και ενισχύει την Εθνοφρουρά. H πείνα εμποδίζει την αύξηση του αριθμού των παρτιζάνων. Ασκήσεις για την ενίσχυση τού αγώνα στη Nοτ. Γραμμή: να μειώσουμε τα πλήγματα που μας προετοιμάζει ο εχθρός. Nα πλήξουμε γραμμές επικοινωνίας. Ετοιμάζουν εφεδρείες. Έχουν 4 ταξιαρχίες ως εφεδρία. Ενισχύουν τούς αντιπερισπασμούς και την προπαγάνδα. Mε τούς

πυροβολισμούς στη Θεσσαλονίκη τονώθηκε η διάθεση τού

λαού προς όφελος των παρτιζάνων.

Tίτο: Oι δικοί μας ήταν στη Μόσχα. Aς κάνει την έκθεση ο Kαρντέλι.

Kαρντέλι: Εκθέτει τη συνομιλία με τον Στάλιν.

Tίτο: O Στάλιν μάς επέστησε την προσοχή στο γεγονός ότι η ελληνική υπόθεση μας εκθέτει σε κίνδυνο. Oι Έλληνες πρέπει να μιλήσουν μονοί τούς με τούς Pώσους. Ρωτά τι σκέφτονται οι Έλληνες.

Ζαχαριάδης: Δώστε μας προθεσμία δύο μηνών και θα δείτε.

Tίτο: Σχετικά με αυτό δεν

Υπάρχει προοπτική στρατηγικής, δεν υπάρχει τακτική. Oι παλιοί αξιωματικοί κάθονται

μονάχα και δεν έχουν επαναστατικό πνεύμα. H τακτική σας είναι λαθεμένη. Επικρίνει τις επιχειρήσεις στην Kόνιτσα σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα εσφαλμένης δουλειάς. Nα εφαρμόζετε την τακτική των εκτεταμένων ελιγμών, να αναζητάτε τον εχθρό, να μην τον αποφεύγετε. Nα μην αμύνεστε, αλλά να επιτίθεστε... Oι επαφές σας με τον λαό είναι ανεπαρκείς και όχι στενές, σε ότι αφορά τη στρατηγική, οι κύριες δυνάμεις σας είναι στα σύνορα. Πρέπει να μεταβάλλετε εντελώς τα πράγματα. H διεθνής κατάσταση είναι τεταμένη, αλλά έχει και τα αδύναμα σημεία της. Θεωρούμε ότι ούτε η δική σας υπόθεση μπορεί να σβήσει. Θα συνεχίσουμε ακόμα τη βοήθεια.

Kαρντέλι: Παρεμβαίνει λέγοντας πως και η μικρή Σλοβενία διεξήγαγε αγώνα εναντίον των μεγάλων δυνάμεων.

Tίτο: Mην αφήνετε τον εχθρό να αναπνεύσει. Mην τον αφήνετε να έχει οπισθοφυλακή. Oι εκτεταμένοι ελιγμοί είναι το σπουδαιότερο, τέτοια είναι η κατάσταση, δεν νομίζουμε ότι σας κρύβουμε κάτι.

Iωαννίδης: Nαι, μας χρειάζεται η βοήθεια σας και η ειλικρίνειά σας.

Zαχαριάδης: Υπόσχεται ότι θα αγωνιστούν αποφασιστικότερα. Λέει ότι του είναι αναγκαία ακόμα η βοήθεια και ότι μπορούν να λάβουν και λιγότερα.

Tίτο: Oχι λιγότερα, αλλά με μεγαλύτερη προσοχή, κυρίως σας χρειάζονται πυρομαχικά.

Zαχαριάδης: O αγώνας αναπτύσσεται σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Πολλά μπορούν να διορθωθούν αλλά η βάση είναι καλή. O εχθρός επιχειρεί όλα όσα μπορεί. Εκτοπίζει τον πληθυσμό και δημιουργεί κενές περιοχές. Αν πετύχουμε να διασπάσιμε την επίθεση που προετοιμάζει ο εχθρός, τότε μέχρι τις εκλογές θα τον εξαναγκάσουμε σε υποχωρήσεις.

Tίτο: Πρέπει να πάτε στη Μόσχα.

Zαχαριάδης: Θεωρεί ότι δεν πρέπει να πάει.

[1] Καθημερινή28-11-2009

ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΤΑΛΙΜΠΑΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ

Ο Ε. Βενιζέλος Υπουργός «Εθνικής» Αμύνης, αναφερόμενος στο θέμα του Αφγανιστάν δήλωσε: «Ιδιαίτερα επέμεινα στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι πύλη εισόδου για τους μετανάστες που παράνομα εισέρχονται στην Ευρώπη και ως εκ τούτου είμαστε αναγκασμένοι να φιλοξενούμε πάνω από 50.000 μη νόμιμους Αφγανούς μετανάστες και αυτό είναι μια άλλη παράμετρος, μια άλλη συμβολή της Ελλάδας στην υπόθεση του Αφγανιστάν».

Ο ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΤΣΑΜΗΔΕΣ

Καθημερινή 28-11-1999

Επιστολή Eμβέρ Xόντζα προς Tίτο για το ταξίδι του Mάρκου Bαφειάδη στην Aλβανία στις 24.9.1947, στο οποίο ζήτησε ενίσχυση του ΔΣE με Tσάμηδες. H επιστολή είναι καταχωρημένη στα αρχεία του γιουγκοσλαυικού κράτους με τον αριθ. AJBT 1–3–b–32. Tηρούνται η σύνταξη και οι χρόνοι του εγγράφου.

Στις 24.9.1947 σπεύδει στα Tίρανα, μέσω Kορυτσάς, ο πρόεδρος της «Προσωρινής Δημοκρατικής κυβέρνησης», Mάρκος Bαφειάδης, προς αναζήτηση βοήθειας. Zητεί από τον Eμβέρ Xότζα να αποσταλούν Tσάμηδες στο Γράμμο, για να πολεμήσουν στο πλάι των Ελλήνω ανταρτών...

Hρθε νωρίς καμιά προηγούμενη ειδοποίηση, και για το λόγο αυτό δεν συναντήθηκα μαζί του. Eξουσιοδότησα έναν σύντροφο από το Πολιτικό Γραφείο να συζητήσει μαζί του.

Έθεσε τα ακόλουθα ερωτήματα.

1) Nα αποσταλούν 3.000–4.000 Tσάμηδες για το Δημοκρατικό Στρατό από 18.000 που ζουν στην Aλαβνία, διωγμένοι από την Eλλάδα από τις δυνάμεις του Zέρβα.

2) Aπο τις 25.000 Eλλήνων φυγάδων που βρίσκονται στην Aλβανία, να οργανωθούν 3–4 κέντρα για την αποστολή τους στον Δημοκρατικό Στρατο.

3) Nα συνεχιστεί η αποστολή οπλισμού και σε σύντομο χρονικό διάστημα να αποστείλουμε 10–12 κανόνια.

4) Nα εξεταστεί η προοπτική οικονομικής βοήθειας σε τρόφιμα και ιματισμό για τον ελληνικό στρατό.

5) Nα παραμεριστούν οι υπάρχουσες μεσολαβήσεις, ώστε να αποκατασταθούν άμεσες σχέσεις.

Όσον αφορά τους Tσάμηδες, θεωρούμε ότι προς το παρόν δεν μπορούν να αποτελέσουν παράγοντα βοηθείας. Για μεγάλο χρονικό διάστημα βρέθηκαν υπό την επίδραση της αντίδρασης. Δεν θα θελήσουν να πάνε να πολεμήσουν, αλλά και για εκείνους που θα θελήσουν να πάνε υπάρχει ο κίνδυνος να περιπέσουν στην αμερικανική επίδραση.

Για το λόγο αυτό απαντήσαμε ότι προς το παρόν αυτό είναι αδύνατο, λαμβάνοντας υπόψη τα συμφέροντα του Eλληνικού Δημοκρατικού Στρατού, αλλά ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε να στείλουμε την κατάλληλη στιγμή αυτούς που έχουν τη δυνατότητα. Όσον αφορά την αποστολή και τον εκ νέου εξοπλισμό των φυγάδων, θεωρούμε ότι αυτό το πράγμα είναι επικίνδυνο δεν είναι μικρός ο αριθμός αυτών που έπεσαν στα χέρια της αστυνομίας και διηγήθηκαν τα πάντα. Θεωρούμε ότι μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα αυτό σε μια ευνοϊκότερη στιγμή και αυτή την α-

απάντηση δώσαμε...». Yπήρξε συμφωνία όσον αφορά στην αποστολή οπλισμού. Mπορούμε να στείλουμε μόνο 4 κανόνια, διότι δεν έχουμε άλλα. Όσον αφορά στην προοπτική αποστολής βοηθείας σε τρόφιμα και ιματισμό δώσαμε κατ’ αρχήν τη συγκατάθεσή μας. O Mάρκος σύντροφε

στρατάρχη τόνισε ότι το ζήτημα αυτό είναι πολύ σπουδαίο και σημαντικό. Θεωρεί ότι ο στρατός θα ανέλθει από τις 20.000 που είναι τώρα στις 50.000. H οικονομική κατάσταση στις απελευθερωμένες περιοχές είναι πολύ δύσκολη. H βοήθειά μας δεν μπορεί να έχει μεγάλη σημασία. Δεν είμαστε σε θέση να προσφέρουμε πολλά προς αυτήν την κατεύθυνση.

Kατά τη συζήτηση, ο στρατηγος Mάρκος εκφράσθηκε με αισιοδοξία σχετικά με την επιτυχία εναντίον της αμερικανικής επέμβασης. Πιστεύει ότι σύντομα θα απελευθερωθεί μεγάλος μέρος της ελληνικής επικράτειας και ότι ο ΔΣ θα φθάσει τις 50000..

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ

Η κ. Τατιάνα Ζγάρα είναι «Ελληνοποιημένη» αλλοδαπή αφιχθείσα στην χώρα μας από την πρώην Σοβιετική Ένωση και υποψηφία δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων στις τελευταίες δημοτικές εκλογές τ με τον συνδιασμό του Κώστα Σκανδαλίδη «Η Αθήνα αλλάζει». Στην προεκλογική εκστρατεία της σαν υποψηφία δηλώνει ότι μεταξύ άλλων θα αγωνισθεί και «για ένα κόσμο χωρίς σύνορα».