Σε αρθρο του στο Βήμα της Κυριακής, 14 Οκτωβρίου 2007, με τίτλο «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις», ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ αναφέρεται στις αξίες που έχει εμπεδώσει στα νέα παιδιά η αριστερά στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση. Γράφει ο ΓΜ.
«Τόσο ο γιος συμπαθέστατου στελέχους του Συνασπισμού, που συνελήφθη για ληστεία με χρήση όπλων, που ομολόγησε υπερήφανος ότι ληστεύει και οπλοφορεί ως αντιεξουσιαστής, όσο και η θυγατέρα άλλου αξιόλογου βουλευτή του Συνασπισμού που εμπλέκεται σε χρήση και εμπορία ναρκωτικών, αλλά και όπλων, είναι ενήλικοι. Επίσης έχουν πλήρη επίγνωση των πράξεών τους και μάλλον θα τιμωρηθούν κατά νόμον. Και αυτονόητα υπογραμμίστηκε ότι η ευθύνη για τα όσα έπραξαν δεν μπορεί να είναι οικογενειακή και παραταξιακή. «Είναι πιο δύσκολο να είσαι πατέρας από το να είσαι ηγετικό στέλεχος κόμματος» σχολίασε ο κ. Αλαβάνος. Αραγε όμως είναι άμοιρος ευθυνών και ο κομματικός σχηματισμός τον οποίο εξέφραζαν οι δύο τραγικοί πατέρες;
Τι άκουγαν τα παιδιά αυτά στο σπίτι τους από τις πρώτες ημέρες που άρχισαν να καταλαβαίνουν; Οτι η κοινωνία είναι άδικη και οι εκλεγμένοι άρχοντες δεν εκφράζουν τη βούληση και το συμφέρον του λαού. Οτι μια μικρή ομάδα που κατέχει όμως την αλήθεια και μονοπωλεί την κοινωνική ευαισθησία είναι ταγμένη να καταλύσει αυτό το άδικο καθεστώς. Οτι καλά κάνουν τα παιδιά και κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο και δικαιολογούνται που καταστρέφουν ό,τι βρούνε μπροστά τους. Οτι δεν χρειάζεται να μελετούν αφού μπορούν να αντιγράφουν από τον διπλανό τους. Οτι μπορείς χωρίς συνέπειες να παραβιάζεις το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής. Ετσι, λοιπόν, και τα παιδιά τους και οι όποιοι νέοι τούς πιστεύουν δεν σέβονται το Σύνταγμα και τους νόμους. Αρνούνται να εργασθούν για να μην κάνουν πλούσια τα αφεντικά. Και μιας και το χαρτζιλίκι των γονέων τους δεν επαρκεί για τις καφετέριες, τις μοτοσικλέτες και τον οπλισμό για το αντάρτικο των πόλεων, ληστεύουν τράπεζες, καταστήματα, ακόμη και τα πανεπιστήμια. Ετσι, χωρίς βιοποριστικές ανάγκες εξοπλίζονται, βάζουν και τις κουκούλες και δίνουν μάχες κατά της άτιμης κοινωνίας. Ενώ η τρομοκρατημένη νόμιμη εξουσία δεν τα συλλαμβάνει ή και όταν το τολμά, το πράττει με κίνδυνο ζωής καθυβριζόμενη από τα περισσότερα αριστεροκρατούμενα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ και τα «προοδευτικά» κόμματα.
Οσάκις συλλαμβάνονται τρομοκράτες, βομβιστές και «ιδεολόγοι» ληστές, αμέσως οι διόλου αθώοι προστάτες τους μαζί με αφελείς και καλοπροαίρετους διανοουμένους σπεύδουν να τους υπερασπισθούν ως θύματα της άδικης κοινωνίας, η οποία - λένε - πρέπει προηγουμένως να γίνει αγγελικής αρετής προκειμένου να εκλείψουν και οι παρεκτρεπόμενοι. Δηλαδή ποτέ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου